Nayiler, 1911-1917 yılları arasında bir araya gelmiş yazın topluluğu.[1] I. Dünya Savaşı öncesinde Rubab dergisi çevresinde toplanan ve kendilerini "nesl-i ati" olarak adlandıran şairler, daha sonradan "nayiler" ismini kendilerine uygun görmüştür. Enis Behiç Koryürek, Halit Fahri Ozansoy, Selahattin Enis, Orhan Seyfi Orhon, Yakup Salih ve Hasan Sait gibi dönemin genç sanatçılarınca benimsenen şiir eğilimidir. Bu anlayış Türk edebiyatında Millî edebiyat hareketinin oluşmasına ön ayak olmuştur. Şairler, ulusal geçmişe bağlanış amacıyla başta Yunus Emre ve Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî gibi isimleri örnek alıp onların dil ve üslubuna göre şiirler yazmayı amaçlamışlardır. Fakat bu topluluk hedeflerini gerçekleştiremeden dağılmıştır.[2]
Ayrıca bakınız
Kaynakça
