Metakarpofalangeal, metatarsofalangeal ve interfalangeal eklemler
Parmak kemikleri veya falanks kemikleri (Latince: tek. phalanx, çoğ. phalanges), çoğu omurgalınınellerinde ve ayaklarındakiparmaklarda bulunan kemiklerdir. Primatlarda, el ve ayak başparmaklarında iki falanks, diğer parmaklarda ise üç falanks vardır. Parmak kemikleri uzun kemikler olarak sınıflandırılır.
Parmak kemikleri, el ve ayak parmaklarını oluşturan kemiklerdir. İnsan vücudunda 56 tane falanks vardır ve her el ve ayakta on dört tane bulunur. Sadece iki parmak kemiği bulunan el ve ayak başparmakları hariç, her el ve ayak parmağında üç falanks vardır. Dördüncü ve beşinci ayak parmaklarının medial (orta) ve distal (uzak) falanksları genellikle birbirine kaynaşır (simfalangizm).[1] Ayaktakı parmak kemikleri, özellikle proksimal falankslarda, vücuda en yakın olanlarda genellikle daha kısa ve daha sıkıştırılmış olmaları bakımından elden farklıdır.
Bir falanks, proksimal, medial (orta) veya distal olmasına ve parmak veya ayakta bulunmasına göre adlandırılır. Proksimal falankslar el veya ayağa en yakın olanlardır. Eldeki, falanksların öne çıkan, topuz uçları parmak eklemleri olarak bilinir. Orta falanks sadece konum olarak değil, aynı zamanda büyüklük olarak da ortada bulunur. El ve ayak başparmaklarının orta falanksı yoktur. Distal falankslar ise parmakların en uçlarındaki kemiklerdir. Proksimal, orta ve distal falankslar, interfalangeal eklemler yoluyla birbirleriyle bağlantı kurarlar.[2]:708–711:708–711
^Drake, Richard L.; Vogl, Wayne; Tibbitts, Adam W. M. (2005). Gray's Anatomy for Students. Illustrations by Richard Mitchell and Paul Richardson. Philadelphia: Elsevier/Churchill Livingstone. ISBN978-0-8089-2306-0.
