Pisagorculuk (İngilizce: Pythagoreanism), Pisagor ve takipçileri tarafından Sicilya'da uygulamaya koyulmuş ezoterik ve metafizik inançlar içeren felsefi bir öğretidir. İlk Pisagorcuların benzeri görüşlerini benimseyen daha sonraki oluşumlar Yeni Pisagorculuk terimi altında ele alınır.
İlk dönem Pisagorculuk, Homeros-Hesiodosçu kültten ayrılan bir dini cemaat olarak görülebilir.[1] Bu cemaatin birtakım sıkı kuralları bulunmaktaydı. Bir yere girerken önce sağ ayakla adım atmak, fasulye yemekten kaçınmak, beyaz horozlara dokunmamak ve tapınaklara ayakkabı ile girmemek, bu sıkı kurallardan bazılarıydı.[2] Arınma ayinleri uygular ve ruhlarının tanrılar arasında yüksek bir dereceye erişmesi için geliştirilmiş çeşitli yaşam kurallarını takip ederler. İnanç ilkeleriyse, sayıların nesnelerin gerçek doğasını oluşturduğuna ve ruh göçüne inanmaktır. İnanç ilkeleri o kadar sağlamdır ki √2 sayısını bulan Hippasos'un acı bir akıbete uğradığı düşünülmektedir. Cemaate kadınların da katılabiliyor olması Antik Yunan anlayışına ters düşmesi bakımından önemlidir.[3]
Pisagorcuların kullandığı önemli bir dînî simge, Empedokles'in maddeyi bir araya getiren unsurlarla ilgili teorisiyle ilişkili olduğuna inanılan beş köşeli yıldız (İngilizce: pentagram) sembolüydü.
