Radyografi, bir nesnenin iç formunu görüntülemek için X ışınları, gama ışınları veya benzer radyasyon türleri[1] kullanan bir görüntüleme tekniğidir.
Görüntüyü oluşturmak için, bir X-ışını ışını veya başka bir elektromanyetik radyasyon formu bir X ışını jeneratörü tarafından üretilir ve nesneye doğru yansıtılır. Nesnenin yoğunluğuna ve yapısal bileşimine bağlı olarak, belirli miktarda X-ışını veya başka radyasyon nesne tarafından emilir. Nesneden geçen X ışınları, bir dedektör tarafından nesnenin arkasında yakalanır (fotoğraf filmi veya dijital dedektör). Bu teknik ile düz iki boyutlu görüntülerin üretilmesine projeksiyonel radyografi denir.
Bilgisayarlı tomografide (CT tarama) bir X-ışını kaynağı ve bununla ilişkili dedektörler, üretilen konik X-ışını boyunca hareket eden nesnenin etrafında döner. Nesne içindeki herhangi bir noktadan farklı zamanlarda birçok yönden farklı ışınlar geçirilir. Bu ışınların zayıflatılmasına ilişkin bilgiler, üç düzlemde (eksenel, koronal ve sagital) iki boyutlu görüntüler üretmek üzere hesaplanır ve bu iki boyutlu görüntüler daha sonra üç boyutlu bir görüntü üretmek için işlenirler.
Radyografinin uygulamaları arasında tıbbi (veya "tanısal") radyografi ve endüstriyel radyografi yer almaktadır. Benzer teknikler havaalanı güvenliğinde de kullanılır (vücut tarayıcıları genellikle geri saçma röntgeni kullanır).
