Subay; asteğmen, teğmen, üsteğmen, yüzbaşı, binbaşı, yarbay, albay, tuğgeneral/tuğamiral, tümgeneral/tümamiral, korgeneral/koramiral, orgeneral/oramiral ve mareşal/büyük amiral rütbelerinde bulunan askerlere denir. Türkçede "sü (asker)" ile "bey" sözcüklerinin birleşmesiyle oluştuğu yanılgısına düşüldüğünden Dil Devrimi sırasında benimsenmiştir.[1]
Subaylar vatani hizmetlerini yedek subay olarak ifa eden üniversite mezunları olabileceği gibi; Kara, Deniz ve Hava Harp Okulundan veya Gülhane Askeri Tıp Akademisinden, Jandarma ve Sahil Güvenlik Akademisinden (kadrolu subaylar) ya da lisans düzeyinde bir fakülteden de (SUTASAK, sözleşmeli subaylar) mezun olabilirler. Harp Akademilerinden mezun olan subaylara kurmay subay; olmayanlara sınıf subayı denir. Türk ordusunda tüm orduların başı olarak bir orgeneral veya mareşal Genelkurmay Başkanı olarak atanır. Deniz kuvvetlerinde generallik rütbesi yerine amiral ifadesi kullanılır ve rütbeler Asteğmenden başlayarak, oramirale kadar gider.
TSK İç Hizmet Kanunu Madde 3 - Askerler ve rütbeler:
a fıkrasının 6. bendine göre
Subay: Hususi kanuna göre silahlı kuvvetlere intisabeden asteğmenden mareşalliğe (veya büyük amirale) kadar rütbeyi haiz olan askerdir.
ayrıca b fıkrasının 4. bendinin e, f ve g maddelerine göre
Binbaşı, yarbay ve albay rütbeleri üst subay,
b fıkrasının 4. bendinin h, i, j, k ve l maddelerine göre ise
Tuğgeneral (tuğamiral), tümgeneral (tümamiral), korgeneral (koramiral), orgeneral (oramiral), mareşal (büyük amiral) rütbeleri general ve amiral olarak da adlandırılır.[2]
Subay rütbeleri
Nasıplarından itibaren iki yılını tamamlayan ve liyakatleri üst makamlarca onaylanan; albaylara kıdemli albay, nasıplarından itibaren üç yılını tamamlayan ve gösterge tablosunun bir üst derecesine yükselmek için liyakatları üst makamlarca onanan; üsteğmenlere kıdemli üsteğmen, yüzbaşılara kıdemli yüzbaşı, binbaşılara kıdemli binbaşı denir.[3]
Ayrıca bakınız
Kaynakça
Wikimedia Commons'ta
Subay ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.