|
Sîn-şar-işkun
Sîn-şar-işkun (Akadca: 𒁹𒀭𒌍𒌋𒌋𒃻𒌦 Sîn-šar-iškun veya Sîn-šarru-iškun, "Sîn krallığı kurdu" anlamına gelir) Asur'un sondan bir önceki kralı ve kardeşi ve selefi Aššur-etil-ilāni'nin MÖ 627'de ölümünden MÖ 612'de Ninova'nın Düşüşü'nde kendi ölümüne kadar hüküm sürmüştür.
Kardeşinin yerine belirsiz ama çok da şiddetli olmayan koşullar altında tahta çıkan Sîn-şar-işkun, tahtı kendisi için gasp etmeye çalışan kardeşinin baş generallerinden biri olan Sîn-šumu-līšir'in isyanıyla karşı karşıya kalmıştır. Sîn-šumu-līšir nispeten çabuk bir şekilde yenilmiş olsa da, isyanının yol açtığı istikrarsızlık ve güneydeki Babil'de devam eden ara dönem (ne Sîn-şar-işkun ne de Sîn-şumu-lişir kendilerini resmen Babil kralı ilan etmemişti) bir araya gelince, kökeni belirsiz bir güneyli olan Nabopolassar'ın ayaklanıp Babil'de iktidarı ele geçirmesi mümkün kılmış olabilir. Sîn-şar-işkun'un yıllar boyunca tekrarlanan girişimlerine rağmen Nabopolassar'ı yenememesi, Nabopolassar'ın iktidarını sağlamlaştırmasına ve Yeni Babil İmparatorluğu'nu kurmasına olanak tanımış ve Asur egemenliğinin yüz yıldan fazla sürmesinin ardından Babil bağımsızlığını yeniden sağlamıştır.
Daha sonra Yeni Babil İmparatorluğu ve Siyaksares önderliğindeki yeni kurulan Med İmparatorluğu, Asur topraklarını işgal etmiştir. MÖ 614'te Medler, Asur İmparatorluğu'nun törensel ve dini merkezi olan Asur'u ele geçirip yağmaladılar ve MÖ 612'de birleşik orduları Asur başkenti Ninova'ya saldırdı, vahşice yağmaladı ve yerle bir etti. Sîn-şar-işkun'un akıbeti bilinmiyor ancak başkentini savunurken öldüğü varsayılıyor. Kendisinden sonra tahta muhtemelen oğlu olan II. Aşur-uballiṭ geçti ve Asur ordusunun geri kalanını Harran kentinde topladı.
Kral olduğu dönemde Asur'un feci şekilde yıkılmasına rağmen, Sîn-şar-işkun'un başarılı savaşçı-kral seleflerinden daha az yetenekli olduğunu düşündürecek hiçbir şey yoktur. Selefleriyle aynı taktikleri kullanmış ve güçlerini akılcı ve stratejik bir şekilde kullanmış, geleneksel Asur savaş tarzına tamamen uygun bir şekilde savaşmış gibi görünüyor. Asur'un sonunu hazırlayan şey, beş yüz yıldır işgal edilmeyen Asur toprakları için etkili bir savunma planının olmaması ve Asur'u basitçe fethetmekten ziyade onu tamamen yok etmeyi amaçlayan bir düşmanla karşı karşıya kalmak olabilir.
Kaynakça
- Genel
- Ahmed, Sami Said (2018). Southern Mesopotamia in the time of Ashurbanipal. Walter de Gruyter GmbH & Co KG. ISBN 978-3111033587.
- Beaulieu, Paul-Alain (1997). "The Fourth Year of Hostilities in the Land". Baghdader Mitteilungen. Cilt 28. ss. 367-394.
- Beaulieu, Paul-Alain (2018). A History of Babylon, 2200 BC - AD 75. Hoboken: John Wiley & Sons. ISBN 978-1405188999.
- Bertin, G. (1891). "Babylonian Chronology and History". Transactions of the Royal Historical Society. Cilt 5. ss. 1-52. doi:10.2307/3678045. JSTOR 3678045.
- Brinkman, J. A. (1973). "Sennacherib's Babylonian Problem: An Interpretation". Journal of Cuneiform Studies. 25 (2). ss. 89-95. doi:10.2307/1359421. JSTOR 1359421.
- Chen, Fei (2020). "A List of Babylonian Kings". Study on the Synchronistic King List from Ashur. BRILL. ISBN 978-9004430921.
- Da Riva, Rocío (2017). "The Figure of Nabopolassar in Late Achaemenid and Hellenistic Historiographic Tradition: BM 34793 and CUA 90". Journal of Near Eastern Studies. 76 (1). ss. 75-92. doi:10.1086/690464.
- Frahm, Eckhart (1999). "Kabale und Liebe: Die königliche Familie am Hof zu Ninive". Von Babylon bis Jerusalem: Die Welt der altorientalischen Königsstädte. Reiss-Museum Mannheim.
- Frahm, Eckart (2014). "Family Matters: Psychohistorical Reflections on Sennacherib and His Times". Kalimi, Isaac; Richardson, Seth (Ed.). Sennacherib at the Gates of Jerusalem: Story, History and Historiography. Leiden: Brill Publishers. ISBN 978-9004265615.
- Johnston, Christopher (1899). "A Recent Interpretation of the Letter of an Assyrian Princess". Journal of the American Oriental Society. Cilt 20. ss. 244-249. doi:10.2307/592332. JSTOR 592332.
- Lipschits, Oled (2005). The Fall and Rise of Jerusalem: Judah under Babylonian Rule. Eisenbrauns. ISBN 978-1575060958.
- Luckenbill, Daniel David (1927). Ancient Records of Assyria and Babylonia Volume 2: Historical Records of Assyria From Sargon to the End. University of Chicago Press.
- Melville, Sarah C. (2011). "The Last Campaign: the Assyrian Way of War and the Collapse of the Empire". Lee, Wayne E. (Ed.). Warfare and Culture in World History. New York: New York University Press. ISBN 978-0814752784.
- Myers, P. V. N. (1914). A General History for Colleges and High Schools. Boston: Ginn & Company.
- Na’aman, Nadav (1991). "Chronology and History in the Late Assyrian Empire (631—619 B.C.)". Zeitschrift für Assyriologie. 81 (1–2). ss. 243-267. doi:10.1515/zava.1991.81.1-2.243.
- Oates, Joan (1992). "The fall of Assyria (635–609 BC)". The Cambridge Ancient History Volume 3 Part 2: The Assyrian and Babylonian Empires and Other States of the Near East, from the Eighth to the Sixth Centuries BC. Cambridge University Press. ISBN 978-3111033587.
- Radner, Karen (2019). "Last Emperor or Crown Prince Forever? Aššur-uballiṭ II of Assyria according to Archival Sources". State Archives of Assyria Studies. Cilt 28. ss. 135-142.
- Reade, J. E. (1970). "The Accession of Sinsharishkun". Journal of Cuneiform Studies. 23 (1). ss. 1-9. doi:10.2307/1359277. JSTOR 1359277.
- Reade, J. E. (1998). "Assyrian eponyms, kings and pretenders, 648-605 BC". Orientalia (NOVA Series). 67 (2). ss. 255-265. JSTOR 43076393.
- Rowton, M. B. (1951). "Jeremiah and the Death of Josiah". Journal of Near Eastern Studies. 2 (10). ss. 128-130. doi:10.1086/371028.
- Sack, Ronald H. (2004). Images of Nebuchadnezzar: The Emergence of a Legend. 2nd Revised and Expanded. Selinsgrove: Susquehanna University Press. ISBN 1-57591-079-9.
- Siddal, L. R. (2007). "A Re-Examination of the Title ša reši in the Neo-Assyrian period". Azize, Joseph; Weeks, Noel (Ed.). Gilgames̆ and the World of Assyria: Proceedings of the Conference Held at Mandelbaum House, the University of Sydney, 21-23 July, 2004. Peeters Publishers. ISBN 9789042918023.
- Tallqvist, Knut Leonard (1914). Assyrian Personal Names (PDF). Leipzig: August Pries.
- Walton, John H.; Matthews, Victor H.; Chavalas, Mark W. (2012). The IVP Bible Background Commentary: Old Testament. InterVarsity Press. ISBN 978-0830866083.
- Wiseman, Donald J. (2003) [1991]. "Babylonia 605–539 B.C.". Boardman, John; Edwards, I. E. S.; Hammond, N. G. L.; Sollberger, E.; Walker, C. B. F. (Ed.). The Cambridge Ancient History: III Part 2: The Assyrian and Babylonian Empires and Other States of the Near East, from the Eighth to the Sixth Centuries B.C. 2nd. Cambridge University Press. ISBN 0-521-22717-8.
- Woodall, Chris (2018). Minor Prophets in a Major Key. Wipf and Stock Publishers. ISBN 978-1532642180.
- Yildirim, Kemal (2017). "Diplomacy in Neo-Assyrian Empire (1180-609) Diplomats in the Service of Sargon II and Tiglath-Pileser III, Kings of Assyria". International Academic Journal of Development Research. 5 (1). ss. 128-130.
- "Ashurbanipal". Encyclopaedia Britannica. Erişim tarihi: 28 Kasım 2019.
- Mark, Joshua J. (2009). "Ashurbanipal". World History Encyclopedia. Erişim tarihi: 28 Kasım 2019.
- "Nahum 3:18". Bible Hub. Erişim tarihi: 14 Şubat 2020.
- Radner, Karen (2013). "Royal marriage alliances and noble hostages". Assyrian empire builders. Erişim tarihi: 26 Kasım 2019.
Dış bağlantılar
|
|
