Almancada kullanılan
ß ve Latin alfabesinde kullanılan
B ile karıştırılmamalıdır.
Vita (Yunanca: βήτα; büyük harf Β, küçük harf β) ya da beta (Grekçe: βῆτα), Yunan alfabesinin ikinci harfi. Harf, Fenike alfabesinin bet 
harfinden gelmektedir. Harfin adı Modern Yunancada "vita" olarak okunur. Harfin ses değeri günümüz Yunancasında Uluslararası Fonetik Alfabe'ye göre ötümlü dişsil-dudaksıl sürtünmeli ünsüze ([v]) tekabül eder ve çevrildiğinde Türk alfabesindeki v harfinin verdiği sese denk gelmektedir.[1] Antik Yunancadan yapılan çevirilerde ise bu dilde ötümlü çiftdudaksıl patlamalı ünsüz ([b]) olarak okunmuş olduğundan ötürü b harfiyle transkribe edilir.
Kullanım
Bilim ve teknoloji alanlarında β (beta) sıklıkla kullanılan bir semboldür. Uluslararası Fonetik Alfabe'de ise harf ötümlü çiftdudaksıl sürtünmeli ünsüz sesini ([β]) belirtmek için kullanılır. Etoloji ile ilişkili baskınlık hiyerarşisinde bir sürü veya grup içerisindeki alt kademe bireyleri belirtmek için de beta kavramı kullanılmaktadır.[2] Argoda "beta" veya "beta erkeği" terimleri, hayatta dominant olmayan ve eş bulmada başarısız erkekler için "alfa erkeği" kavramına tezatlık oluşturarak kullanılabilir.[3]
Türevleri
B antik dönemde pek çok farklı varyant ile yazılmıştır. Bu varyantlar arasında 
(Gortinya), 
and 
(Santorini), 
(Argos), 
(Değirmenlik), 
(Korint), 
(Megara, Bizantion) ve 
(Kiklad Adaları) yer alır.[4]
Latin alfabesinde yer alan B ile Kiril alfabesindeki Б ile В harfleri β harfinden türemiştir. Alman alfabesindeki ß (scharfes S veya Eszett olarak bilinir) ile karıştırılmasına rağmen, iki harf kökensel olarak ilişkili değildir.[5]
Örnekler
Kaynakça
