Yunanistan'ın bölgeleri (Yunanca: περιφέρειες, romanize: periferies), Yunanistan'ın birinci düzey idari bölümleridir. Yunanistan 13 adet bölgeye ayrılmakta olup her bölge 2011 Kallikratis reformu ile bölgesel birimlere ayrılmaktadır.[1]
Yunanistan'ın mevcut bölgeleri, Temmuz 1986 tarihinde illeri tamamlayan idari bölümler olarak kuruldu. Bölgeler, yerelleşme sürecinin bir parçası olarak 1997 Kapodistrias yerel ve bölgesel yönetim reformunda daha fazla yetkiye sahip oldular. 2011 Kallikratis reformu ile tamamen ayrı birer bölümler haline geldiler.
Liste
Adı |
Yunanca |
Merkez |
Yüzölçümü¹ |
Nüfus |
Yoğunluk² |
ISO
|
Attika |
Αττική |
Atina |
3.808 |
3.812.330 |
1.001,11 |
GR-I
|
Aynoroz[nb *] |
Ἅγιον Ὄρος |
Kariye |
336 |
2.146 |
6,38 |
GR-69
|
Batı Yunanistan |
Δυτική Ελλάδα |
Patras |
11.350 |
680.190 |
59,93 |
GR-G
|
Batı Makedonya |
Δυτική Μακεδονία |
Kozani |
9.451 |
282.120 |
29,85 |
GR-C
|
Doğu Makedonya ve Trakya |
Ανατολική Μακεδονία και Θράκη |
Gümülcine |
14.157 |
606,170 |
42.82 |
GR-A
|
Epir |
Ήπειρος |
Yanya |
9.203 |
336.650 |
36,58 |
GR-D
|
Girit |
Κρήτη |
Kandiye |
8,336 |
621.340 |
74,54 |
GR-M
|
Güney Ege |
Νότιο Αιγαίο |
Hermupolis |
5.286 |
308.610 |
58,38 |
GR-L
|
İyonya Adaları |
Ιόνια νησιά |
Korfu |
2.307 |
206.470 |
89.50 |
GR-F
|
Kuzey Ege |
Βόρειο Αιγαίο |
Midilli |
3.836 |
197.810 |
51,57 |
GR-K
|
Mora |
Πελοπόννησος |
Tripoliçe |
15.490 |
581.980 |
37,57 |
GR-J
|
Orta Makedonya |
Κεντρική Μακεδονία |
Selanik |
18.811 |
1.874.590 |
99,66 |
GR-B
|
Orta Yunanistan |
Στερεάς Ελλάδας |
Lamya |
15.549 |
546.870 |
35,17 |
GR-B
|
Teselya |
Θεσσαλία |
Larisa |
14.037 |
730.730 |
52,06 |
GR-E
|
Notlar: ¹ km²; ² /km²
- ^* Özerk yönetim bölgesi.
Ayrıca bakınız
Kaynakça