1961-yil Fargʻona viloyati ijroiya qoʻmitasi boshqarma boshligʻi sifatida ishlagan. 1962-yildan sovet-partiya ishlarida, Mehnatkashlar deputatlari Fargʻona shahar Kengashi ijroiya qoʻmitasi raisi, Oʻzbekiston Kompartiyasi Sirdaryo viloyati partiya komiteti kotibi (1965—1969), Oʻzbekiston Xalq partiyasi apparati va KPSS Markaziy Qoʻmitasi xodimi lavozimlarida ishlagan (1969—1972).
1972—1974-yillarda Namangan mehnatkashlar deputatlari Soveti ijroiya qoʻmitasi raisi boʻlgan.
1974—1978-yillarda — Oʻzbekiston Kompartiyasi Andijon viloyat qoʻmitasining birinchi kotibi sifatida ishlagan.
1984-yil yozida Markaziy Komitet kotibi E. K. Ligachev boshchiligida KPSS Markaziy Komitetining bir guruh xodimlari Oʻzbekiston SSR Kompartiyasi Markaziy Komitetining XVI plenumini saylash uchun Toshkentga keldilar. Sh. Rashidov o‘rniga yangi birinchi kotib tayinlandi[1] . Plenumda barcha so‘zga chiqqanlar, jumladan, yaqinda Rashidov xotirasiga sodiqlik qasamyod qilgan Usmonxo‘jaev uni o‘zbek xalqiga tuzatib bo‘lmaydigan zarar yetkazgan zolim, poraxo‘r sifatida aybladi[1]. U o‘ziga haqiqatni aytishga jur’at etgan halol odamlarni taʼqib qilishda, respublikada qullik va xizmatkorlik, qarindosh-urug‘chilik muhitini yaratishda ayblandi[1]. Plenum qarori bilan Rashidovning kullari respublikaning taniqli madaniyat va fan arboblari, jamoat va siyosiy arboblari dafn etilgan Chag‘atoy qabristoniga qazib olinib, qayta dafn etildi[1] .
Qayta qurish davrida uni korrupsiyada ayblashdi. 1988-yil12-yanvarda "nafaqaga chiqqanligi munosabati bilan Oʻzbekiston Kompartiyasi Markaziy Komitetining birinchi kotibi vazifasidan ozod etildi, 1988-yil24-mayda SSSR Oliy Kengashi Prezidiumi tarkibidan chiqarildi. 1988-yil28-noyabrda u „oʻzini murosaga keltirgan“ sifatida KPSS Markaziy Qo'mitasi aʼzolaridan chiqarib yuborildi.
U respublikaga rahbarlik qilgan yillarda siyosiy va iqtisodiy vaziyat yomonlashdi, u qatʼiyatsizligi va jurʼatsizligi tufayli Markazning tazyiqiga dosh bera olmay, 1984—88 yillarda Oʻzbekistonning koʻplab xoʻjalik va partiya arboblarini „paxta ishi“ va „oʻzbeklar ishi“ degan soxta siyosiy ayblovlar natijasida qatagʻon qilinishiga, xalqning milliy gʻururi va qadriyatlari kamsitilishiga yoʻl qoʻyib berdi[2].
Faqat O‘zbekistonning ikkinchi Prezidenti Shavkat Mirziyoyev tashabbusi bilan 2016-yil18-noyabrda O‘zbekiston Oliy sudi Inomjon Usmonxo‘jaevni to‘liq reabilitatsiya qildi.
Vafoti
Umrining so‘nggi yillarini Farg‘onada ota uyida o‘g‘illari va nevaralari bilan o‘tkazdi. Farg‘ona viloyati Rishton tumani, Pandigon qishlog‘idagi qabristonga dafn etilgan[3].
1990-yil 16-mayda barcha mukofotlardan mahrum qilingan edi.
Manbalar
↑ 1,01,11,21,3«Совесть и Фемида».„«Хлопковое дело» в Узбекистане“. Газета. Ак Жайык (2008-yil 3-iyul). — „Но всё круто поменялось. Летом 1984 г. в Ташкент внезапно прибывает группа сотрудников ЦК КПСС во главе с секретарем ЦК КПСС Е. Лигачёвым для проведения XVI пленума ЦК КП УзССР по избранию нового первого секретаря вместо Ш. Рашидова.“. 2009-yil 1-fevralda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2017-yil 8-yanvar.
↑Ad: Oʻzbekistonning yangi tarixi, 2kitob [Oʻzbekiston sovet mustamlakachiligi davrida], T., 2000; Oʻzbekiston tarixi (1917-1981-yil), T., 2002; Azizxoʻjayev A., Chin oʻzbek ishi, T., 2003.