אין 1930 איז ער געוויילט געווארן פארזיצער פון אגודת ישראל אין פוילן. ער האט באגלייט זיין שווער עטלעכע מאל ווען ער האט באזוכט ארץ ישראל. אין 1933 האט די פוילישע פאליציי אים ארעסטירט מיט׳ן חשד פון האלטן נארקאטיק, ווען אין אמת׳ן האט ער געהאלטן א זעקל ארץ ישראל ערד וואס ער האט געברענגט פונעם ארומגעגנט פון קבר רחל און דער מערת המכפלה.[1]. ביי דער כנסיה גדולה אין מארינבאד אין 1937 האט מען אים געוויילט צו דער פארקלענערטער פארוואלטונג פון אגודת ישראל[2] און אויך ווי איינער פון צוויי פארזיצער פון דעם וועלטס וועד הפועל של אגודת ישראל; אין 1939 איז ער געוויילט געווארן פארזיצער פון דעם וועלטס וועד הפועל.
ער איז געווען איינער פון די וואס האבן אויפגעשטעלט דעם יסודי התורה חינוך נעצוווערק פאר יונגלעך און דעם בית יעקב פאר מיידלעך.
צווישן די יארן 1937–1939 האט ער געדינט ווי א דעפוטאט אין דעם פוילישן סיים אלס דעלעגאט פון אגודת ישראל, פאר דעם ווארשעווער ווייל־געגנט.
ווען דייטשלאנד האט איינגענומען פוילן האט אדם טשערניאקאוו באשטימט לעווין א מיטגליד אינעם יודנראט. א חודש נאכהער איז לעווין אנטלאפן פון פוילן.
