Assur, Aššur
|
Wigskrif: DAŠ-ŠUR
|
|
’n Nieu-Assiriese boogskutter wat Assur simboliseer.
|
Soort god |
Mesopotamies
|
God van |
alle gode
|
Kultussentrum |
Assur
|
Simbool |
Byl en boog, gevleuelde son
|
Metgesel |
Later Ninlil
|
Kinders |
Later Ninurta en Zababa
|
Assur (Akkadies: Aššur, "Asjsjoer") was die hoofgod van die Assiriese panteon; hy is hoofsaaklik in die noordelike deel van Mesopotamië en dele van Noordoos-Sirië en suidoostelike Klein-Asië aanbid.
Hy was ’n vergoddelikte vorm van die stad Assur, wat van die 3de millennium v.C. dateer en die hoofstad van Assirië was.[1] As sulks het Assur nie oorspronklik in Suid-Mesopotamië ’n familie gehad nie, maar hy is later beskou as die Assiriese weergawe van Enlil, die hoofgod van Nippur. Enlil se vrou, Ninlil, het toe sedert die 14de eeu v.C. Assur se vrou geword, en Ninurta en Zababa sy seuns.[1]
Toe Assirië Babilon in die 8ste tot 7de eeu v.C. verower, het Assiriese skribas begin om Assur se naam in Akkadiese wigskrif AN.SHAR te spel, letterlik "hele hemel" in. Dit lyk of hul bedoeling was om Assur aan die hoof te plaas van die Babiloniese panteon, waar hy en sy eweknie Kisjar ("hele aarde") selfs vir Enlil en Ninlil voorafgegaan het.[2] In die latere weergawe van Enuma Elish, die Babiloniese skeppingsmite, word Marduk, die hoofgod van Babilonië, deur Assur vervang en is dit hy pleks van Marduk wat die chaosmonster, Tiamat, verslaan om die aarde en die mens te skep.[3]
Assur en ’n paar ander Mesopotamiese gode is tot in die 3de en 4de eeu n.C. aanbid nadat Assirië reeds geval het, maar teen dié tyd was die meeste Assiriërs reeds Oos-Assiriese Christene.[4]
Die stad Assur, wat na die god genoem is, was bewoon tot in die 14de eeu, toe die inwoners deur Tamerlane uitgemoor is. Assur is vandag nog ’n algemene naam onder Assiriërs.
Verwysings
Eksterne skakels
|
---|
Oergode | | |
---|
Sewe gode wat verorden | |
---|
Ander gode | |
---|
Halfgode en helde | |
---|
Geeste en monsters | |
---|