«
Un mâł strâṅ, a i lìmit dla matéria.»
(Tagline dal film)
La sindrome di Stendhal (La sìndrum ad Stendhal) 'l è 'n film ad scarésa dal 1996 ad Dario Argento ch'l à druâ, par la prima vòlta in Itàglia, di efèt speciài fat a 'l computer.
La sìndrom ad Stendhal, da 'l nóm dal scritōr francéś ch'al l'à patìda dabòṅ, 'l è 'n mâl ch'al culpìs dal vòlti al parsòni ch'i guàrdan dgl'òpri 'd art dimóndi bèli parchè i gh pōlan vgnir prilamènt ad tèsta, batarìa ad cōr, lansōr, caśèṅ in dla tèsta e mancamènt.
Cal film chè 'l è stâ qvél 'd Argento ch'l à muciâ sù da piò di suo in Itâglia, sinc migliàrd e quàtar ad franc.
Sunt
La pulisiòta Anna Manni (Asia Argento) la lavóra in dal repàrt rumàṅ ch'al cumbàt al viulénsi sesuàli. Dòp soquànt masamènt ad dóni viulentàdi a Firénse, al sò cap Manetti (Luigi Diberti) al la manda in Tuscàna p'r andàr-'g a fónd. A la galerìa di Uffizi chi lē la gh'à 'n mancamènt vdénd 'n òpra ad Bruegel, al "Vōl 'd Icaro", par via dla sìndrom ad Stendhal. 'L è 'n ragàs biónd ch'al gh dà na maṅ, Alfredo (Thomas Kretschmann). Chi lò 'l è però anc al manìac umisìda. Culpî da l’Anna, chi lò in séguit al s insfìlsa dènt'r a la cambra 'd albêrg in dua la dòrum lē e al la viulénta. La pulisiòta la s cata pò in na màchina in dua 'l óm l'è drē a cupàr n'atra dóna. In dal méntar la gh la cava a scapàr via armanénd però sgnada par sèmpar.
Dòp avér cuntâ incòsa a Manetti, chi lò al gh cunsìlia 'd andàr da 'l psicòlug Cavanna (Paolo Bonacelli) ma lē l'è misa mâl e la para via anc al sò muróś Marco (Marco Leonardi) ch'l éra andâ a catàr-la.
In séguit l’Anna la s déśda davśèṅ a na cascàda. Alfredo 'l è lè sèg.
Culegamènt estéran
