Goffredo Mameli estas la aŭtoro de la teksto de la nacia itala himno
Il Canto degli Italiani (La Kanto de la italoj), nomata ankaŭ Inno di Mameli (Himno de Mameli), el la nomo de la aŭtoro de ĝia teksto, aŭ Fratelli d’Italia (Fratoj de Italio), el ĝia unua verso, estas oficiale la nacia himno de Italio ekde la 17-a de novembro2005. Ĝi estas adoptita provizore la 12-an de oktobro1946, sed nur leĝfara dekreto en 2005 ratifis ĝian definitivan adopton.
Ĝia teksto estis verkita de Goffredo Mameli, kaj la muziko komponita de Michele Novaro.
Dum la diktatorado de Mussolini, tiu ĉi himno estis uzata de la kontraŭfaŝismaj organizoj kontraste al la Reĝa Marŝado kaj la "Giovinezza", pro ĝi enhavo klare liberala kaj respublikana.
La teksto en la itala
Fratelli d'Italia[1]
L'Italia s'è desta
Dell'elmo di Scipio[2]
S'è cinta la testa[3]
Dov'è la vittoria?
Le porga la chioma[4]
Ché schiava di Roma
Iddio la creò
Noi siamo da secoli
Calpesti, derisi
Perché non siam Popolo
Perché siam divisi[6]
Raccolgaci un'Unica
Bandiera una Speme[7]
Di fonderci insieme
Già l'ora suonò
Stringiamci a coorte
Siam pronti alla morte
L'Italia chiamò
Uniamoci, amiamoci
L'unione e l'amore
Rivelano ai Popoli
Le vie del Signore
Giuriamo far Libero
Il suolo natio
Uniti, per Dio,[8]
Chi vincer ci può?
Son giunchi che piegano
Le spade vendute[13]
Già l'Aquila d'Austria
Le penne ha perdute
Il sangue d'Italia
Il sangue Polacco[14]
Bevé col cosacco
Ma il cor le bruciò[15]
Italaj gefratoj,
vekiĝis la lando.
La kasko de Skipjo
atestas pri grando.
Sin klinu la Venko
al tiu ĉi domo,
ĉar sklava de Romo
ŝin kreis la Di'.
Ni vicu kohorte.
Ni pretas ĝismorte,
la land' vokis nin.
Nin oni jarcente
subpremis, detruis,
ĉar ni ne popolis,
ĉar ni ne unuis.
Kunigu nin flago,
la flag' unuiga,
espero kunliga.
Jam venis la hor'.
Ni vicu kohorte.
Ni pretas ĝismorte,
la land' vokis nin.
Ni kunu, ni amu,
kuneco kaj amo
indikas la vojon
de dia la flamo.
Ni portos liberon
al nia nacio.
Se kunaj, je Dio,
ni venkos sen pli'.
Ni vicu kohorte.
Ni pretas ĝismorte,
la land' vokis nin.
Tra tuta la lando
nun estas Lenjano,
kaj ĉiu de Feruĉo
nun havas la manon,
kaj eĉ al infanoj
ne mankas impeto.
El ĉiu trumpeto
sonoras ribel'.
Ni vicu kohorte.
Ni pretas ĝismorte,
la land' vokis nin.
La glavoj venditaj
similas al fumo.
La aglo aŭstruja
jam restis sen plumo.
Ĝin nutris la sango
itala kaj pola,
sed sango popola
bruligas ĉe l' kor'.
Ni vicu kohorte.
Ni pretas ĝismorte,
la land' vokis nin.
Jes!
Notoj
↑La unua strofo estis «Evviva l'Italia» (vivu la Italio): Ĝi estas ŝanĝita de Novaro por ĝi igi pli forta.
↑Publio Cornelio Scipione, venkinto de la batalo de Zama, estas menciita pro la kapablo de la respublika Romo restabiliĝi post la malvenko kaj kontraŭbatali kuraĝe kaj venke la malamikon.
↑La kasko estas simbolo de la minaca batalo kontraŭ la aŭstria subpremanto.
↑La poeto aludas la antikvan moron de tranĉado de la hararoj al la sklavinoj. Do la Venko devas prezenti sian hararon ĉar ĝi estas tranĉata kiel sklavino de Romo ĉiam venka.
↑ La kohorto (cohors, cohortis) estis unuo de la romia armeo.
↑Mameli subtenas ke Italio, la itala duoninsulo, ne estu unuiĝinta. En 1848 ĝi estis ankoraŭ disigita en sep ŝtatoj.
