Vicente Aleixandre

Membrecoj
Membrecoj	Reĝa Akademio Hispana vd

Honorigoj
Honorigoj	(1978) Granda Kruco de la Ordeno de Karolo la 3-a; (1977) Nobel-premio pri literaturo; (1969) Premio de la Crítica Española (en) ; (1963) Premio de la Crítica Española (en) ; (1933) National Prizes for Literature (en) , kialo de la premio La destrucción o el amor (en) ; vd

**Vicente Aleixandre**
Vicente Aleixandre
	Nobel-premiito
Persona informo
	Vicente Aleixandre
Naskonomo	Vicente Pío Marcelino Cirilo Aleixandre y Merlo
Naskiĝo	26-an de aprilo 1898; en Sevilo
Morto	14-an de decembro 1984 (86-jaraĝa); en Madrido
Mortis pro	Naturaj kialoj vd
Mortis per	Tuberkulozo vd
Tombo	Almudena Cemetery (en) vd
Etno	Hispanoj vd
Lingvoj	hispana vd
Ŝtataneco	Hispanio vd
Alma mater	Studenta Rezidejo vd
Familio
Edz(in)o	–
Parencoj	Concepción Aleixandre Ballester (en) (onklino) vd
Profesio
Okupo	poeto ; verkisto ; instruisto vd
Laborkampo	Poezio vd
Honorigoj
Honorigoj	(1978) Granda Kruco de la Ordeno de Karolo la 3-a; (1977) Nobel-premio pri literaturo; (1969) Premio de la Crítica Española (en) ; (1963) Premio de la Crítica Española (en) ; (1933) National Prizes for Literature (en) , kialo de la premio La destrucción o el amor (en) ; vd
Membrecoj
Membrecoj	Reĝa Akademio Hispana vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
	v • d • r

Por samtitola artikolo vidu la paĝon Vicente Aleixandre (metroo de Madrido).

Vicente ALEIXANDRE, plennome: Vicente Aleixandre y Merlos (naskiĝis la 26-an de aprilo, 1898, mortis la 14-an de decembro, 1984) estis hispana verkisto.

Vicente Aleixandre naskiĝis en Sevilla kaj pasigis sian infanaĝon en Málaga. En Madrido li ĝis 1919 studis juron kaj ekonomion. Dum kelkaj jaroj li laboris kiel profesoro, sed sanecaj problemoj devigis lin, ĉesigi tiun ĉi karieron. Ekde 1925 li plene dediĉis sin al la verkado. Liaj unuaj poemoj en 1926 aperis en la revuo Revista del Occidente; lia unua memstara poemaro Ámbito aperis en la jaro 1928. Dum sia vivodaŭro li kaŝis sian samseksamon. En la tridekaj jaroj la poeto konas Andrés Acero kaj ambaŭ ekhavas intensan amrilaton interrompotan pro la ekzilo de Andrés en Meksikio, post la Civila Milito. Laŭ Vicente Molina Foix, "Vicente Aleixandre estis tre hontema pri sia seksa orientiĝo pro la eventuala vundo, kiun li povus fari al sia familio, ĉefe al sia fratino, sed li diris al mi, ke post lia morto, al li estus same, se oni scius la tutan veron; verdire li konsideris, ke ja ne temas pri hontinda afero".

Dum la Hispana Enlanda Milito li restis en Hispanio. De 1936 ĝis 1944 li ne rajtis publikigi siajn verkojn. En la jaro 1950 li fariĝis ano de la Hispana Akademio Real Academia Española.

La frua verkaro de Aleixandre estis influita de la superrealismo. Per malfacile komprenebla lingvaĵo la aŭtoro esprimis sian profundan pesimismon. Tiu ĉi periodo de lia kreado atingis la kulminon per Sombra del paraíso (1944).

Post la Dua mondmilito li emfazis la gravecon de la solidareco kaj por la unuopulo kaj por la socio. Lia lingvaĵo fariĝis pli simpla, pli bone alirebla. La ĉefverkoj de tiu ĉi periodo estas Historia del corazón (1954) kaj En un vasto dominio (1962).

La malfrua verkaro de Vicente Aleixandre pritemas ĉefe la morton. Ekzemploj estas Poemas de la consumación (1968), Sonido de la guerra (1972) kaj Diálogos del conocimiento (1974).

Kulmino de lia verkista kariero estis la Premion Nobel de Literaturo, kiun li gajnis en la jaro 1977.

Vicente Aleixandre mortis en Madrido.