A cruz latina é unha cruz formada por dous segmentos de diversa medida que se intersecan nun ángulo recto, onde o segmento menor está a unha proporción de tres cuartos con respecto ao máis longo.
O brazo maior (e en ocasións o menor) adóitase dividir en naves, habitualmente un número impar, destacándose a central como nave maior, e ficando a ambos os dous lados as naves laterais que adoitan ter menor altura. Esas naves laterais poden prolongarse alén do cruceiro e rodear por detrás ao altar maior, no que se coñece como deambulatorio. Os muros da igrexa poden articularse mediante capelas laterais. No caso da cabeceira da igrexa, pode ter un ábsida semicircular (cuberto habitualmente cunha exedra -media cúpula-) que á súa vez pode complicarse con absidiolos encostados, ben ao propia ábsida, ben ao brazo menor.
É habitual a aliñación astronómica das plantas de cruz latina, para que o leste coincida coa cabeceira (ou ábsida) e o oeste cos pés (ou pórtico); o que permite efectos de iluminación destacados mediante xanelas máis ou menos amplas (óculos, rosetóns, vidreiras).
