Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Serafín Ferro

Modelo:BiografíaSerafín Ferro
Biografía
Nacemento(es) Serafín Fernández Ferro Editar o valor en Wikidata
12 de agosto de 1914 Editar o valor en Wikidata
A Coruña, España Editar o valor en Wikidata
Morte9 de agosto de 1954 Editar o valor en Wikidata (39 anos)
Cidade de México Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónactor Editar o valor en Wikidata
Carreira militar
Rama militarExército Popular da República Editar o valor en Wikidata
Rango militarTenente Editar o valor en Wikidata
Conflitoguerra civil española Editar o valor en Wikidata
Familia
ParellaLuis Cernuda (1931–1932) Editar o valor en Wikidata

IMDB: nm0275005 Editar o valor en Wikidata

Serafín Fernández Ferro, coñecido como Serafín Ferro, nado no barrio de Monelos da Coruña o 12 de agosto de 1914 e morto en Cidade de México o 9 de agosto de 1954, foi un actor galego.

Traxectoria

Florencio Delgado, Roxelio Rodríguez de Bretaña, Andrés Valín, Carlos Tomé, Johán López Durá, Serafín Ferro e Elixio Rodríguez a bordo do Ipanema.

Electricista. Chegou a Madrid a comezos dos anos 1930 onde vivían os seus irmáns Amadeo e José, militantes da CNT e da FAI. Traballou de vendedor de pólizas de seguro e tamén de libros, facía publicidade, e investigacións hemerográficas. Pouco se sabe da súa vida, agás por citas indirectas en obras e estudos sobre a Xeración do 27 da literatura española. En Madrid coñeceu a Federico García Lorca e despois a Luis Cernuda, co que mantivo unha relación amorosa ao longo de 1931 e ata a primavera de 1932.[1] Desta época, e dos seus vencellos co grupo da Residencia de Estudiantes, quedarán testemuños gráficos como retratos e debuxos de Moreno Villa ou Ramón Gaya. A relación con Cernuda e a separación posterior inspirou, segundo Vicente Aleixandre, o libro de poemas Donde habite el olvido, publicado en 1934. Coñeceu tamén a Ernesto Guerra da Cal. Traballou de linotipista na imprenta de Manuel Altolaguirre e Concha Méndez e contactou co mundo teatral, ata o punto de volver á Coruña e dirixir o grupo Keltya para representar obras de Yeats e Álvaro de las Casas. Naquel tempo tamén coñeceu a Eduardo Blanco Amor.

Cando se produciu o golpe de Estado do 18 de xullo de 1936 residía na Coruña e ante a eventualidade de ser chamado a filas, alistouse na Lexión Española e logo desertou para unirse ao bando leal. Loitou nas frontes de Madrid, Toledo, Guadalaxara e Aragón e polos montes de Asturias. Foi ferido nun bombardeo e despois da súa recuperación ingresou no corpo de Carabineiros. Chegou a Barcelona co grao de tenente, onde escribiu artigos en Nova Galiza, a revista dos escritores galegos do bando republicano, e en Hora de España. Despois da guerra, o seu nome apareceu por erro nunha listaxe de asasinados.

En 1939 o escritor comunista francés André Malraux seleccionouno para o elenco de L'espoir, un filme político de preguerra baseado no conflito civil español. Cando os nacionais ocuparon Barcelona marchou a Francia onde foi internado no campo de refuxiados de Argelès-su-Mer. Exiliouse en México, viaxou no Ipanema e chegou a Veracruz o 7 de xullo de 1939. Esquecido polo mundo e na indixencia, morreu de tuberculose no Sanatorio Español de Cidade de México o 9 de agosto de 1954.

Publicou dous poemas en galego, "Noite" na revista Nós en 1935 e "Nouturno de Lembranza" en Nova Galiza.[2]

Filmografía

Notas

  1. Romero, Santiago. Los placeres, La Opinión, 9/12/2007
  2. "García Lorca e Serafín Ferro", Xesús Alonso Montero. La Voz de Galicia, 17-7-1998, p. 16.

Véxase tamén

Bibliografía

Ligazóns externas

Kembali kehalaman sebelumnya