Griekse literatuur

Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Mestreechs. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.

De Griekse literatuur (Grieks: Ελληνική λογοτεχνία, Ellinikí logotechnía) hilt ziech bezeg mèt de literatuur die gesjreve is op 't Grieks: Nuigrieks en Aajdgrieks. Vreuger goof 't Griekse literatuur in gaans Europa, wiet boete de Griekstaolege gebeijer. Dit kaom umtot lange tied Grieks aonzien had bij de hoegere lieg vaan 't Europees volk. Ouch in 't Midde-Oeste en Noord-Afrika gief 't väöl aw Griekstaolege literatuur, door de invlooj vaan 't Ottomaons Riek. Allewijl weurt eigenlek allein nog mer Griekse literatuur gemaak in Griekeland en Cyprus (en vaan dat land veural 't zuie, umtot in 't noorde veural Törks weurt gesproke).

In de Griekse aajdheid goof 't veural väöl filosofie en aw legendes. De Hellinistische legendes weure meistens mythes geneump. 't Gief veural verhaole euver Griekse, miestal Attikaonse gäöj en haafgäöj die ruizie mèt mekaar höbbe, oorlog mèt mekaar veure, de leefde mèt mekaar bedrieve of verleef op mekaar weure. Haat en leefde waore daomèt ein vaan de belaangriekste thema's in de Griekse literatuur en theater (die qua verhaole eigenlek groetedeils euverein kaomde mèt mekaar) en dat zaw veur de res vaan Europa ouch vaanaof 't Roemeins Riek de belaangriekste thema's in de literatuur blieve, mesjiens wel tot aon de 20e iew.

De bisjop Photios (of soms in Nederland ouch wel Photius geneump, door de invlooj vaan 't Latien)