Ekonomi Singapura ialah sebuah ekonomi pasaranbebas yang amat maju dan berjaya, dengan kerajaannya memainkan peranan yang utama. Singapura mempunyai sebuah persekitaran perniagaan yang terbuka, nyata, dan agak bebas daripada amalan rasuah, dengan harga-harga yang stabil. Keluaran Dalam Negara Kasar (KDNK) per kapitanya adalah antara yang tertinggi di dunia. Eksport, khususnya elektronik dan bahan kimia serta perkhidmatan, merupakan sumber hasilnya yang utama yang membenarkannya membeli sumber-sumber semula jadi dan bahan-bahan mentah yang tidak dimilikinya. Oleh itu, Singapura bolehlah dikatakan bergantung kepada sebuah konsep perdagangan entreport yang lanjut, dengan pembelian bahan-bahan mentah untuk dihalusinya bagi tujuan mengeksport kembali, umpamanya industri pembikinan wafer dan penapisan minyak.
Singapura juga mempunyai sebuah pelabuhan yang strategik yang memberikannya kelebihan untuk bersaing, berbanding dengan jiran-jirannya yang menjalankan kegiatan-kegiatan entreport. Pelabuhan Singapura ialah pelabuhan yang tersibuk di dunia, mengatasi juga Hong Kong dan Shanghai. Selain daripada infrastruktur pelabuhannya yang unggul, Singapura juga mempunyai tenaga buruh yang mahir, hasil daripada kejayaan dasar pendidikannya untuk mengeluarkan pekerja-pekerja yang mahir. Infrastruktur pelabuhannya yang unggul memberinya laluan yang lebih mudah ke pasaran kedua-dua import dan eksport, manakala kemahiran tenaga buruh diperlukan untuk menghalusi barang-barang import supaya menjadi barang-barang eksport.
Pada 14 Februari2007, kerajaan Singapura mengumumkan bahawa pertumbuhan ekonomi pada tahun 2006 telah mencapai 7.9%, suatu pencapaian cemerlang yang melebihi jangkaan yang asal sebanyak 7.7%. [1]
Arah aliran makroekonomi
Yang berikut ialah jadual arah aliran Keluaran Dalam Negara Kasar Singapura pada harga pasaran, sebagaimana yang dianggarkan oleh Tabung Kewangan Antarabangsa.
Kerajaan Singapura menggalakkan tingkat simpanan wang dan pelaburan yang tinggi melalui skim simpanan yang wajib yang dikenali sebagai Kumpulan Wang Simpanan Pusat. Sebahagian besar belanjawannya digunakan untuk pendidikan dan teknologi, dengan belanjawan pendidikan pada tahun 2005 merupakan 21% KDNK, berbanding dengan belanjawan pendidikan Amerika Syarikat sebanyak 4% pada tahun yang sama. Kerajaan Singapura memiliki syarikat-syarikat berkait Temasik (TLC) yang berkait pula dengan cabang pelaburan kerajaan, khususnya dalam sektor perkilangan. Syarikat-syarikat itu dikendalikan sebagai entiti-entiti perdagangan, dan memberikan sumbangan sebanyak 60% daripada KDNK Singapura. Semasa Singapura melihat sebuah masa hadapan yang semakin ditandai oleh globalisasi, negara itu sedang menempatkan diri sebagai sebuah pusat kewangan dan teknologi tinggi wilayah.
Lokasi Singapura yang strategik yang terletak pada laluan-laluan laut yang utama serta masyarakatnya yang rajin memberikannya suatu kepentingan ekonomi di Asia Tenggara yang tidak setanding dengan saiznya. Ketika Singapura mencapai kemerdekaannya pada tahun 1965, ia menghadapi kekurangan sumber semula jadi serta juga pasaran dalam negeri yang kecil. Sebagai gerak balas, kerajaan Singapura mengamalkan dasar ekonomi berasaskan perniagaan dan pelaburan asing, serta dasar berorientasi eksport, bersama dengan pelaburan-pelaburan terarah kerajaan oleh perbadanan-perbadanan kerajaan.
Strategi ekonomi Singapura terbukti berjaya dan menghasilkan pertumbuhan sebenar sebanyak 8.0% pada puratanya antara tahun-tahun 1990-1999. Ekonomi Singapura bertambah baik pada tahun 1999 selepas Krisis Kewangan Asia, dengan kadar pertumbuhan sebanyak 5.4%, diikuti oleh kadar 9.9% pada tahun 2000. Bagaimanapun, keadaan ekonomi yang lembap di Amerika Syarikat, Jepun, dan Kesatuan Eropah, serta kemerosotan sektor elektronik di seluruh dunia, telah mengurangkan anggaran pertumbuhan ekonomi pada tahun 2001 sehingga negatif 2.0%. Ekonomi Singapura berkembang sebanyak 2.2% pada tahun yang berikut, dan sebanyak 1.1% pada tahun 2003 ketika meletusnya penyakit SARS di negara. Kemudiannya, sebuah perubahan haluan ekonomi yang utama yang berlaku pada tahun 2004 membenarkan negara ini membuat suatu pemulihan pertumbuhan, walaupun pencapaiannya sebanyak hanya 2.5% tidak mendekati juga separuh daripada sasaran pertumbuhannya. Pada tahun 2005, pertumbuhan ekonominya mencapai 6.4%, dengan pertumbuhan sebanyak 7.9% pada tahun 2006.
Kerajaan yang agak bebas daripada amalan rasuah, tenaga buruh yang mahir, serta infrastruktur yang maju dan cekap telah menarik pelaburan daripada melebihi 3,000 buah syarikat multinasional (MNC) Amerika Syarikat, Jepun, dan Eropah ke Singapura. Syarikat-syarikat asing boleh didapati dalam hampir semua sektor ekonomi, dan merupakan melebihi dua pertiga daripada keluaran perkilangan dan jualan eksport langsung, walaupun sesetengah sektor perkhidmatan masih dikuasai oleh perbadanan-perbadanan berkait kerajaan.
Perkilangan serta perkhidmatan perniagaankewangan merupakan jentera kembar ekonomi Singapura yang masing-masing merupakan 26% dan 22% daripada KDNK Singapura pada tahun 2000. Industri elektronik yang memandu sektor perkilangan Singapura merupakan 48% daripada jumlah keluaran perindustriannya, tetapi kerajaan Singapura kini juga mengutamakan pembangunan industri-industri bahan kimia dan bioteknologi.
Untuk mengekalkan kedudukan persaingannya walaupun upahnya semakin meningkat, kerajaan Singapura berhasrat menggalakkan kegiatan-kegiatan nilai ditambah dalam sektor-sektor perkilangan dan perkhidmatan. Ia juga telah membuka atau dalam proses membuka sektor-sektor perkhidmatan kewangan, telekomunikasi, penjanaan kuasa, serta peruncitan kepada para pembekal perkhidmatan asing dan kepada persaingan yang lebih hebat. Kerajaan Singapura kini juga mengejar langkah-langkah pemotongan kos, termasuk pengurangan upah dan sewa, demi mengurangkan kos pengendalian perniagaan di dalam negara.
Bioteknologi
Singapura sedang menggalakkan dan mengembangkan industri bioteknologinya secara agresif. Beratus-ratus juta dolar telah dilabur dalam sektor ini untuk membina infrastruktur, membiayai penyelidikan dan pembangunan, serta menggaji ahli sains antarabangsa yang terbaik. Para pembuat drug yang utama, seperti GlaxoSmithKline (GSK), Pfizer, dan Merck & Co., telah membina kilang-kilang di Singapura. Pada 8 Jun2006, GSK mengumumkan pelaburan tambahan sebanyak S$300 juta untuk membina lagi sebuah kilang, khusus untuk mengeluarkan vaksinpediatrik. Kilang tersebut ialah kilang sedemikiannya yang pertama di Asia. [1][pautan mati kekal]. Bahan farmaseutik kini merupakan melebihi 16% daripada pengeluaran perkilangan negara Singapura.
Perdagangan, pelaburan, dan bantuan
Perdagangan Singapura pada tahun 2000 berjumlah S$373 bilion, suatu kenaikan sebanyak 21% daripada tahun 1999. Walaupun saiznya yang kecil, Singapura ialah rakan perdagangan kesepuluh terbesar Amerika Syarikat. Pada tahun 2000, import Singapura berjumlah S$135 bilion, dengan eksportnya S$138 bilion. Malaysia ialah sumber import Singapura yang terutama, serta pasaran eksportnya yang terbesar. Malaysia menerap 18% daripada eksport Singapura, dengan Amerika Syarikat tidak jauh di belakang. Pada tahun 2000, eksport semula ke negara-negara yang lain merupakan 43% daripada jumlah jualan Singapura. Eksport-eksport utama Singapura ialah keluaran petroleum, makanan dan minuman, bahan kimia, tekstil dan pakaian, komponen elektronik, alat telekomunikasi, serta pelengkapan kenderaan. Import-import untama Singapura ialah kapal terbang, minyak mentah dan keluaran petroleum, komponen elektronik, penerima serta alat radio dan televisyen, kereta, bahan kimia, makanan dan minuman, besi dan keluli, serta yan dan fabrik tekstil.
Singapura terus menarik pelaburan pada skala besar-besaran walaupun persekitaran kos pengendaliannya yang agak tinggi. Amerika Syarikat adalah pelabur asingnya yang terutama dan merupakan 40% daripada semua pelaburan baru dalam sektor perkilangan pada tahun 2000. Sehingga tahun 1999, pelaburan Amerika Syarikat dalam sektor perkilangan dan perkhidmatan Singapura mencapai lebih kurang $20 bilion (jumlah aset) pada keseluruhannya. Kebanyakan pelaburan Amerika Syarikat adalah dalam industri perkilangan elektronik, penapisan dan storan minyak, serta bahan kimia. Melebihi 1,500 buah syarikat Amerika Syarikat beroperasi di Singapura.
Kerajaan Singapura juga menggalakkan syarikat-syarikatnya untuk melabur di luar negara, dengan jumlah pelaburan langsungnya di luar negeri mencapai S$39 bilion pada akhir tahun 1998. Republik Rakyat China merupakan destinasi terutama, dan merupakan 14% daripada jumlah pelaburannya di luar negeri, diikuti oleh Malaysia (10%), Hong Kong (8.0%), Indonesia (8.0%) dan Amerika Syarikat (4.0%). Ekonomi India yang bertumbuh dengan pesat, khususnya dalam sektor teknologi tinggi, merupakan sumber pelaburan asing yang semakin berkembang untuk Singapura. Amerika Syarikat tidak memberikan sebarang bantuan dwipihak kepada Singapura, tetapi Presiden dan Setiausaha Negara Amerika Syarikat sedang membincangkan cara-cara perdagangan yang lain dengan negara ini.
Pada tahun 2000, Singapura mempunyai tenaga buruh pada sekitar 2.2 juta. Kongres Kesatuan Sekerja Nasional (NTUC), persekutuan kesatuan sekerja yang tunggal di negara, terdiri daripada hampir 99% jumlah buruh berkesatuan. Perkara-perkara yang melibatkan buruh dan kesatuan sekerja dikawal oleh undang-undang yang meluas. Mahkamah Timbang Tara Perindustrian menangani pertikaian-pertikaian buruh-pengurusan yang tidak dapat diselesaikan secara tidak formal melalui Kementerian Buruh. Kerajaan Singapura telah menekankan pentingnya kerjasama antara kesatuan, pengurusan dan kerajaan ("tripartisme"), serta penyelesaian awal pertikaian. Negara ini hanya mengalami sebuah mogok pada 15 tahun yang lalu.
Singapura telah menikmati guna tenaga penuh bagi tempoh-tempoh yang panjang. Semasa kemerosotan ekonomi, kadar pengangguran naik sehingga 4.0% menjelang akhir tahun 2001 daripada 2.4% pada awal tahun tersebut. Sejak dari masa itu, pengangguran telah baik pulih dan kadar pengangguran pada tahun 2006 sebanyak 2.7% merupakan kadar pengangguran yang terendah pada empat tahun yang lalu, dengan 2.3 juta orang digaji. [2][3]
Kerajaan Singapura dan NTUC telah mencuba berbagai-bagai rancangan untuk menaikkan daya pengeluaran yang jatuh serta merangsang kadar penyertaan tenaga buruh wanita dan pekerja lebih tua. Walaupun demikian, kekurangan buruh masih dihadapi dalam sektor perkhidmatan dan untuk banyak pekerjaan kemahiran rendah bagi industri-industri pembinaan dan elektronik. Oleh itu, pekerja-pekerja asing telah dimasukkan ke negara untuk membantu mencukupkan tenaga buruh yang diperlukan. Pada tahun 2000, adanya lebih kurang 600,000 orang pekerja asing di Singapura yang merupakan 27% daripada jumlah tenaga buruh.
Fakta dan angka
Peratusan pertumbuhan ekonomi pada tahun 2006:
7.9%
Kadar pertumbuhan pengeluaran perindustrian:
9.5% (anggaran 2005)
