10 maart: in het de facto onafhankelijke land Anjouan wordt een constitutioneel referendum gehouden. Hierbij stemt een meerderheid voor een autonome status van Anjouan binnen de Comoren en beëindigt de de facto onafhankelijk status van Anjouan.[3]
12 april: na een staatsgreep in Venezuela wordt de grondwet van 1999 ongedaan gemaakt en hiermee de officiële naam van het land gewijzigd van Bolivariaanse Republiek Venezuela in Republiek Venezuela.[4] Op 13 april wordt de status van voor 12 april weer hersteld.[5]
In onderstaande lijst zijn landen opgenomen die een ruime internationale erkenning misten, maar wel de facto onafhankelijk waren en de onafhankelijkheid hadden uitgeroepen. In de kolom Erkenning staat het aantal internationaal erkende onafhankelijke staten dat betreffend gebied erkende als zijnde onafhankelijk.
Arabisch: Al-Jumhūrīya al-ʿArabīya aṣ-Ṣaḥrāwīya ad-Dīmuqrāṭīya / الجمهورية العربية الصحراوية الديمقراطية Spaans: República Árabe Saharaui Democrática (RASD)
Hieronder staat een lijst van niet-onafhankelijke gebieden, waaronder afhankelijk gebieden.
Amerikaanse niet-onafhankelijke gebieden
De Amerikaanse Maagdeneilanden, Guam, de Noordelijke Marianen en Puerto Rico waren organized unincorporated territories, wat wil zeggen dat het afhankelijke gebieden waren van de Verenigde Staten met een bepaalde vorm van zelfbestuur. Daarnaast waren er nog een aantal unorganized unincorporated territories: Baker, Howland, Jarvis, Johnston, Kingman, Midway, Navassa en Wake. Deze grotendeels onbewoonde eilandgebieden waren ook afhankelijke gebieden van de VS, maar kenden geen vorm van zelfbestuur. Bajo Nuevo en Serranilla werden door de Verenigde Staten ook geclaimd als unorganized unincorporated territories, maar werden bestuurd door Colombia. Amerikaans-Samoa was officieel ook een unorganized unincorporated territory, maar bezat wel een bepaalde vorm van zelfbestuur. Palmyra was een unorganized incorporated territory en was dus wel een integraal onderdeel was van de Verenigde Staten, maar werd vaak wel als afhankelijk gebied beschouwd.
De zeven externe territoria van Australië werden door de Australische overheid gezien als een integraal onderdeel van Australië, maar werden vaak toch beschouwd als afhankelijke gebieden van Australië. Het Australisch Antarctisch Territorium werd als claim internationaal niet erkend en is derhalve niet in deze lijst opgenomen.
De veertien Britse afhankelijke gebieden (vanaf 26 februari 2002 Britse overzeese gebieden) waren geen integraal onderdeel van het Verenigd Koninkrijk, maar waren hier wel van afhankelijk en vielen onder de Britse soevereiniteit. De claim van het Brits Antarctisch Territorium werd internationaal niet erkend en is dus niet opgenomen. Jersey, Guernsey en Man vielen als Britse Kroonbezittingen niet onder de soevereiniteit van het Verenigd Koninkrijk, maar onder de soevereiniteit van de Britse Kroon en hadden daardoor een andere relatie tot het Verenigd Koninkrijk.
Engels: South Georgia and the South Sandwich Islands
Chinese niet-onafhankelijke gebieden
Hongkong en Macau maakten eigenlijk integraal deel uit van China, maar hadden een speciale bestuurlijke status, waardoor ze vaak als afhankelijke gebieden werden beschouwd.
Faeröer en Groenland waren autonome provincies van Denemarken en maakten eigenlijk integraal deel uit van dat land, maar vaak werden ze beschouwd als afhankelijke gebieden met een grote vorm van autonomie.
Åland maakte eigenlijk integraal onderdeel uit van Finland, maar heeft sinds de Vrede van Parijs (1856) een internationaal erkende speciale status met grote autonomie.
Alle Franse overzeese gebieden maakten integraal onderdeel uit van Frankrijk en het land kende dus officieel geen afhankelijke gebieden. De Franse overzeese gebieden werden echter wel vaak als zodanig beschouwd, al werden soms alleen de overzeese gebieden die geen overzees departement waren, beschouwd als afhankelijke gebieden. Voor de volledigheid zijn hier alle Franse overzeese gebieden opgenomen. De Franse Zuidelijke en Antarctische Gebieden bestonden uit vier districten: Saint-Paul en Amsterdam, de Crozeteilanden, de Kerguelen en Adélieland. De Antarctische claim op Adélieland werd internationaal niet erkend. Het bestuur van de Verspreide Eilanden in de Indische Oceaan viel onder de verantwoordelijkheid van Réunion en daarom is dit gebied niet apart in de lijst opgenomen.
Spitsbergen maakte eigenlijk integraal onderdeel uit van Noorwegen, maar had volgens het Spitsbergenverdrag een internationaal erkende speciale status met grote autonomie. Ook Jan Mayen maakte integraal deel uit van Noorwegen als onderdeel van de provincie Nordland, maar werd vaak toch gezien als afhankelijk gebied. Voor statistische doeleinden was Jan Mayen in ISO 3166-1 samengevoegd met Spitsbergen als Spitsbergen en Jan Mayen. Bouveteiland, Peter I-eiland en Koningin Maudland waren wel afhankelijke gebieden van Noorwegen, maar de (Antarctische) claims op de laatste twee werden internationaal niet erkend.
↑Macedonië is internationaal ook bekend als de "Voormalige Joegoslavische Republiek Macedonië" (FYROM in het Engels).
↑De Arabische Democratische Republiek Sahara wordt door een groot aantal landen erkend, maar heeft slechts feitelijk gezag over een klein deel van de Westelijke Sahara. De rest wordt de facto bestuurd door Marokko.
↑Het Vaticaan wordt ook wel aangeduid als Heilige Stoel.
↑Abchazië werd door de internationale gemeenschap beschouwd als een autonome republiek van Georgië.
↑De Arabische Democratische Republiek Sahara (ADRS) had slechts feitelijk gezag over een klein deel van de Westelijke Sahara. De rest werd de facto bestuurd door Marokko, maar het Marokkaanse bestuur over de Westelijke Sahara werd internationaal niet erkend. De ADRS was door 77 landen erkend (79 landen met de erkenning Saint Vincent en de Grenadines en Oost-Timor). Aan het begin van 2002 hadden 25 landen hun erkenning echter ingetrokken of opgeschort en in 2002 trokken ook de Dominicaanse Republiek (23 mei), Afghanistan (11 juli) en Malawi (27 december) de erkenning in. De ADRS werd in 2002 (weer) erkend door Saint Vincent en de Grenadines (14 februari), Malawi (24 maart) en Oost-Timor (20 mei).
↑Anjouan werd door de internationale gemeenschap beschouwd als een onderdeel van de Comoren.
↑Noord-Cyprus werd alleen erkend door Turkije. De rest van de internationale gemeenschap beschouwde Noord-Cyprus als een onderdeel van de Republiek Cyprus.
↑De Staat Palestina is in 1988 uitgeroepen en werd door 102 landen erkend.
↑Geen enkel land erkende de onafhankelijkheid van Somaliland. De internationale gemeenschap beschouwde Somaliland als een onderdeel van Somalië.
↑De meeste landen erkenden de Volksrepubliek China als de vertegenwoordiger van heel China. Aan het begin van 2002 erkenden 27 VN-leden en Vaticaanstad echter officieel de Republiek China (Taiwan) als de vertegenwoordiger van China. In 2002 verbrak Nauru de officiële banden met Taiwan.
↑Transnistrië werd door de internationale gemeenschap beschouwd als een onderdeel van Moldavië.
↑Zuid-Ossetië werd door de internationale gemeenschap beschouwd als een onderdeel van Georgië.
↑ abcdefghijklmnopDeze gebieden waren onbewoond afgezien van enkele militairen en wetenschappers.
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
