De Olympische Zomerspelen van de XXVIe Olympiade werden in 1996 gehouden in Atlanta, Georgia in de Verenigde Staten. Deze spelen staan ook wel bekend als de Centennial Games (Honderdjariges Spelen) omdat ze precies een eeuw na de eerste moderne Olympische Zomerspelen 1896 in Griekenland plaatsvonden.
Atlanta werd op 18 september 1990 door het IOC verkozen met 51 tegen 35 stemmen in de laatste ronde. De beslissing van het Internationaal Olympisch Comité om de Spelen aan Atlanta toe te wijzen was vrij verrassend. De redenering was dat Athene niet genoeg tijd zou hebben om zijn infrastructuur aan nieuwe Spelen aan te passen. Later werd beweerd dat enkele IOC-leden zouden omgekocht zijn, maar dit werd nooit bewezen. Tijdens en na de Spelen werd echter vastgesteld dat het organiserend comité van Atlanta had overdreven en zelfs gelogen over de transportmogelijkheden, de hitte en de vochtigheid in augustus en over het hoge misdaadcijfer van de stad.
Deze Spelen werden opgeschrikt door een bomaanslag in het midden van de menigte in het Centennial Olympic Park in Atlanta. er vielen 2 doden en 111 gewonden. De aanslag werd gepleegd door Eric Robert Rudolph, gemotiveerd door witte suprematie.
De Spelen waren financieel gezien een succes. Dit is onder meer te danken recordopbrengsten uit sponsordeals en uitzendrechten, zoals het hoofdsponsorschap van Coca Cola, waarvan het hoofdkantoor zetelt in Atlanta. De Spelen werden door velen als "te commercieel" bestempeld. Ook op de beschikbaarheid van voedsel en vervoer werd kritiek gegeven.
Deelnemers
Aantal deelnemers
10.343 (6.820 mannen en 3.520 vrouwen) uit 197 landen
Michael Johnson bij de heren en Marie-José Pérec bij de dames weten zowel de 200 meter als de dubbele afstand te winnen bij de atletiekwedstrijden. Johnson scherpt op de 200 meter het wereldrecord aan tot 19.32.
Carl Lewis weet voor de vierde keer op rij het verspringen te winnen en eindigt zijn carrière met negen olympische titels.
Linford Christie weet zijn titel op de 100 meter (atletiek) niet te verdedigen, hij maakt in de finale twee valse starts en wordt gediskwalificeerd. De finale wordt gewonnen door Donovan Bailey in een nieuw wereldrecord (9.84).
De BritSteve Redgrave weet bij het roeien voor de vierde keer een gouden medaille te halen, deze keer bij de twee zonder stuurman.
De IersezwemsterMichelle Smith wint drie gouden (200 en 400 m wisselslag en 400 m vrije slag) en een bronzen medaille (200 m vlinderslag). Haar prestatie wordt echter al vlug overschaduwd door dopinggeruchten, die in 1999 werden bevestigd toen een dopingtest haar als positief aanwees en Smith werd geschorst.
Amy Van Dyken won vier gouden olympische zwemmedailles en werd zo de eerste Amerikaanse die vier olympische titels op één Spelen behaalde.
De lievelinge van het publiek was de Amerikaanse turnsterKerri Strug die, ondanks een blessure opgelopen in het laatste onderdeel, toch het goud voor de Amerikaanse turnploeg weet veilig te stellen.
In het mannentennis won een grote naam het tennistoernooi: het goud ging naar de Amerikaan Andre Agassi. Hij versloeg in de finale de SpanjaardSergi Bruguera in drie sets.
Sporten
Tijdens deze Spelen werd er gesport binnen 26 sporten.
Er namen 197 landen deel aan de Spelen. Vierentwintig landen debuteerden op de Zomerspelen, inclusief twaalf voormalige Sovjet-republieken die vier jaar eerder als een gezamenlijk team deelnamen. Elf van de nieuwe landen namen twee jaar eerder al deel aan de Winterspelen. Dit waren Armenië, Georgië, Kazachstan, Kirgizstan, Moldavië, Tsjechië, Slowakije, Oekraïne, Oezbekistan, Wit-Rusland en Rusland. Dat laatste land maakte zijn rentree op de Zomerspelen. Het deed voor het laatst in 1912 als Rusland mee. De veertien landen die voor het eerst aan de Spelen deelnamen waren Azerbeidzjan, Burundi, Comoren, Dominica, Guinea-Bissau, Kaapverdië, Macedonië, Nauru, Palestina, Saint Kitts en Nevis, Saint Lucia, Sao Tomé en Principe, Tadzjikistan en Turkmenistan.
Bij hun derde deelname werd Aruba vertegenwoordigt door drie olympiërs in drie sporten. In de atletiek namen Miguel Janssen deel, in de wielersport Lucien Dirksz en bij het gewichtheffen Isnardo Faro bij de middengewichten. Laatst genoemde behaalde met de 21e plaats de beste klassering voor Aruba.
Een tweede gouden medaille werd in het zwemmen behaald. Frédérik Deburghgraeve won de finale van de 100 meter schoolslag. Eerder had hij in de reeksen al het wereldrecord scherper gezet op 1'00"60.
Een tweede zilveren medaille werd in het zeilen behaald door Sébastien Godefroid in de finn-klasse, met een totaal van 45,00 punten.
De Holland Acht legt bij het roeien beslag op het goud. De boot met Nico Rienks op slag was het hele jaar in topvorm. Met een snelle start proberen de Duitsers de Nederlandse boot te slim af te zijn, met een sterke tussensprint halverwege de race weten de Nederlanders uiteindelijk met meer dan een bootlengte voorsprong te winnen.
Bij het volleybal wordt Nederland olympisch kampioen door in de finale Italië te verslaan (17-15 in de vijfde set).
Een 1-0-achterstand in de finale wordt door het herenhockeyteam uiteindelijk omgezet in een 3-1-overwinning.
Bart Brentjens wordt de eerste olympisch kampioen mountainbiken; hij rijdt bijna de hele wedstrijd voorop en wint uiteindelijk met grote voorsprong.
Bij hun tiende deelname werden de Nederlandse Antillen vertegenwoordigt door zes olympiërs in vijf sporten. In de atletiek nam Ellsworth Manuel deel, bij het judoën Sergio Murray, in de schietsport nam Michel Daou deel, bij het zeilen namen Paul Dieleman en Constantino Saragosa deel en in de zwemsport bij het baanzwemmen Howard Hinds. De beste eindklassering met een 34e plaats werd door Dielemans bij het zeilen in de open laser-klasse behaald.
Er werden 842 medailles uitgereikt. Het IOC stelt officieel geen medailleklassement op, maar geeft desondanks een medailletabel ter informatie. In het klassement wordt eerst gekeken naar het aantal gouden medailles, vervolgens de zilveren medailles en tot slot de bronzen medailles.
In de volgende tabel staat de top-10 en het Belgische en Nederlandse resultaat. Het gastland heeft een blauwe achtergrond en het grootste aantal medailles in elke categorie is vetgedrukt.
Voor de beslissende stemming over welke stad de Spelen ter viering van het honderdjarige bestaan van de moderne Olympische Spelen mocht organiseren, werden Athene goede kansen toegedicht. Atlanta bleek uiteindelijk de verrassende winnaar. Na het schandaal rond de toewijzing van de Winterspelen van 2002 aan Salt Lake City is er een onderzoek ingesteld naar de toekenning van eerdere Spelen, onder andere naar die van 1996. Hieruit bleek dat er door het organisatiecomité van Atlanta giften waren gegeven aan een groot aantal IOC-leden die uiteindelijk de keuze moesten maken. Sommige bronnen beweren dat deze de stemming hebben beïnvloed [1].
Ondanks strenge veiligheidsmaatregelen ontplofte op 27 juli 's avonds in het Centennial Olympic Park in het centrum van Atlanta een bom tijdens een concert. Twee mensen kwamen hierbij om het leven (één overleed aan een hartaanval door de schrik) en meer dan 100 mensen raakten gewond. De Spelen werden hierdoor echter niet beïnvloed en gingen gewoon door.
Tijdens de sluitingsceremonie beschreef Juan Antonio Samaranch de Spelen voor het eerst niet als "de beste ooit". Dit had vooral te maken met de complete chaos die een aantal keren ontstond door het falen van het transportsysteem.
Vijf atleten werden in eerste instantie gediskwalificeerd voor het gebruik van doping. Een aantal van hen kreeg later eerherstel, omdat de producten die zij gebruikt zouden hebben pas een paar weken voor de Spelen op de lijst van verboden middelen waren geplaatst.