Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

10 Gwardyjska Dywizja Pancerna

10 Gwardyjska Dywizja Pancerna
10-я гвардейская танковая дивизия
ilustracja
Historia
Państwo

 ZSRR
 Rosja

Organizacja
Dyslokacja

Altengrabow

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska lądowe

Rodzaj wojsk

Wojska pancerne

Podległość

3 Armia[1]

Odznaczenia

10 Gwardyjska Uralsko-Lwowska Dywizja Pancerna (ros. 10-я гвардейская танковая Уральско-Львовская ордена Октябрьской Революции, Краснознамённая, орденов Суворова и Кутузова добровольческая дивизия имени Маршала Советского Союза Р. Я. Малиновского) – związek taktyczny Armii Radzieckiej przejęty przez Siły Zbrojne Federacji Rosyjskiej.

W końcowym okresie istnienia Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich dywizja stacjonowała na terenie Niemieckiej Republiki Demokratycznej. W tym czasie wchodziła w skład 3 Armii[1]. Dyslokowana do Rosji, w latach 2005–2006 skadrowana, BSU. Stacjonowała na terenie Moskiewskiego OW we Boguczarzeu[2].

Struktura organizacyjna

Skład w 1990[3]:

  • dowództwo i sztab – Altengrabow
  • 61 Gwardyjski Swierdłowsko-Lwowski pułk czołgów;
  • 62 Gwardyjski Permsko-Kelecki pułk czołgów;
  • 63 Gwardyjski Czelabińsko-Petrukowski pułk czołgów;
  • 284 Gwardyjski Uniecki pułk zmotoryzowany;
  • 744 Gwardyjski Temopolski pułk artylerii samobieżnej;
  • 359 Gwardyjski Lwowski pułk rakiet przeciwlotniczych;
  • 112 batalion rozpoznawczy;
  • 152 batalion łączności;
  • 131 batalion inżynieryjno-saperski;
  • 127 batalion obrony przeciwchemicznej;
  • 1027 batalion zaopatrzenia;
  • 60 batalion remontowy;
  • 188 batalion medyczny.

Przypisy

Bibliografia

  • Marek Depczyński: Rosyjskie siły zbrojne: od Milutina do Putina. Warszawa: Bellona SA, 2015. ISBN 978-83-11-13505-5.
Kembali kehalaman sebelumnya