Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

12 Pułk Piechoty Obrony Krajowej

12 Pułk Piechoty Obrony Krajowej Čáslav
12. Landwehrinfanterieregiment Časlau
Historia
Państwo

 Austro-Węgry

Sformowanie

1 maja 1889

Rozformowanie

1917

Nazwa wyróżniająca

Čáslav

Tradycje
Kontynuacja

Pułk Strzelców Nr 12

Dowódcy
Pierwszy

płk Karl Rieger

Działania zbrojne
I wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja

Čáslav

Rodzaj sił zbrojnych

c. k. Obrona Krajowa

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

26 Dywizji Piechoty OK

12 Pułk Piechoty Obrony Krajowej Čáslav (LIR Časlau Nr 12) – pułk piechoty cesarsko-królewskiej Obrony Krajowej.

Historia pułku

1 maja 1889 roku został sformowany Czeski Pułk Piechoty Obrony Krajowej Nr 12 (niem. Böhmisches Landwehr-Infanterie-Regiment Nr. 12)[1][2].

Okręg uzupełnień Obrony Krajowej Čáslav (niem. Časlau) na terytorium 9 Korpusu[2].

Kolory pułkowe: trawiastozielony (grasgrün), guziki srebrne z numerem „12”.

W latach 1903–1914 pułk stacjonował w Časlau i wchodził w skład 51 Brygady Piechoty Obrony Krajowej należącej do 26 Dywizji Piechoty Obrony Krajowej[3][4].

W lipcu 1914 roku skład narodowościowy pułku: 87% – Czesi[5].

W czasie I wojny światowej pułk walczył z Rosjanami w 1914 i 1915 roku w Galicji. Żołnierze pułku są pochowani m.in. na cmentarzach wojennych nr: 167 w Ryglicach, 314 w Bochni, 60 w Magurze oraz 71 w Łosiach.

11 kwietnia 1917 roku oddział został przemianowany na Pułk Strzelców Nr 12 (niem. Schützenregiment Nr 12, SchR. Nr. 12).

Żołnierze

Komendanci pułku
  • ppłk / płk Karl Rieger (1889[1] – 1 XI 1896 → stan spoczynku w stopniu tytularnego generała majora[6])
  • płk Anton Kapin (1896 - 1897 → stan spoczynku)
  • płk Emanuel Müller von Eck (1897 – 1903 → komendant 52 Brygady Piechoty Obrony Krajowej)
  • płk Gabriel von Trost (1903 – 1904 → stan spoczynku, 8 I 1900 mianowany tytularnym generałem majorem[7])
  • płk Adolf Haczek (Hatschek) (1905 – 1 IV 1907 → stan spoczynku, 17 XII 1910 mianowany tytularnym generałem majorem[8])
  • płk Vinzenz Baar (1907 – 1 V 1911 → stan spoczynku, 10 VI 1912 mianowany tytularnym generałem majorem[9])
  • płk Oskar Esch (1911 – 1914[2])
Oficerowie

Przypisy

  1. a b Schematismus 1890 ↓, s. 123.
  2. a b c Schematismus 1914 ↓, s. 245.
  3. Schematismus 1914 ↓, s. 55, 245.
  4. Landwehr Infanterieregimenter as at August 1914. austro-hungarian-army.co.uk. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-03)]..
  5. Landwehr-Infanterie-Regimenter as at July 1914.. [dostęp 2010-03-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-10)].
  6. Schmidt-Brentano 2007 ↓, s. 151.
  7. Schmidt-Brentano 2007 ↓, s. 189.
  8. Schmidt-Brentano 2007 ↓, s. 62.
  9. Schmidt-Brentano 2007 ↓, s. 7.

Bibliografia

Kembali kehalaman sebelumnya