Al-Waladża

Al-Waladża
Państwo	Mandat Palestyny
Dystrykt	Dystrykt Jerozolimy
Wysokość	750 m n.p.m.
Populacja (1945); • liczba ludności	; 1 650
Data zniszczenia	21 października 1948
Powód zniszczenia	atak Sił Obronnych Izraela
Obecnie	Amminadaw
	Położenie na mapie Mandatu Palestyny Al-Waladża
	31°44′26″N 35°08′46″E/31,740556 35,146111
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Al-Waladża (arab. الولجة) – nieistniejąca już arabska wieś, która była położona w Dystrykcie Jerozolimy w Mandacie Palestyny. Wieś została wyludniona i zniszczona podczas I wojny izraelsko arabskiej (al-Nakba), po ataku Sił Obronnych Izraela w dniu 21 października 1948^[1].

Położenie

Al-Waladża leżała wśród wzgórz Judei, w odległości 8 kilometrów na zachód od miasta Jerozolima. Według danych z 1945 do wsi należały ziemie o powierzchni 1 770,8 ha. We wsi mieszkało wówczas 1 650 osób^[2].

własność gruntów	powierzchnia gruntów (hektary)
Arabowie	1 750,7
Żydzi	3,5
publiczne	16,6
Razem	1 770,8

Rodzaj użytkowanych gruntów	Arabowie (hektary)	Żydzi (hektary)
uprawy oliwek	8	0
uprawy nawadniane	213,6	0
uprawy zbóż	620,5	2,2
nieużytki	930,1	1,3
zabudowane	3,1	0

Historia

W 1596 Al-Waladża liczyła 655 mieszkańców, którzy płacili podatki z upraw pszenicy, jęczmienia, winorośli, owoców, oliwek, oraz hodowli kóz i uli^[3].

W okresie panowania Brytyjczyków Al-Waladża była dużą wsią. Wieś posiadała jeden meczet i szkołę podstawową^[2].

Podczas I wojny izraelsko-arabskiej w maju 1948 wieś zajęły wojska egipskie. Była ona broniona przez arabskich ochotników z Bractwa Muzułmańskiego i Arabskiej Armii Wyzwoleńczej. Podczas operacji Jekew w dniu 21 października 1948 wojska izraelskie zajęły wieś Al-Waladża. Mieszkańcy zostali wysiedleni, a większość domów wyburzono. Wieś została odbudowana po wojnie po drugiej stronie wadi, pod nazwą Al-Waladża^[2].

Miejsce obecnie

Na gruntach wioski Al-Waladża powstał w 1950 moszaw Amminadaw.

Palestyński historyk Walid Chalidi, tak opisał pozostałości wioski Al-Waladża: „Na terenie wsi stoi kilka kamiennych domów. Północna część terenu pokryta jest kamiennym gruzem. Na zachodzie znajdują się tarasy, które porastają drzewa migdałowe”^[2].

Przypisy

↑ Walid Chalidi: All That Remains: The Palestinian Villages Occupied and Depopulated by Israel in 1948. Washington D.C.: Institute for Palestine Studies, 1992. ISBN 0-88728-224-5.
↑ ^a ^b ^c ^d Welcome To al-Walaja. [w:] Palestine Remembered [on-line]. [dostęp 2011-10-24]. (ang.).
↑ Wolf-Dieter Hütteroth, Kamal Abdulfattah: Historical Geography of Palestine, Transjordan and Southern Syria in the Late 16th Century. Erlanger Geographische Arbeiten. Erlangen: Vorstand der Fränkischen Geographischen Gesellschaft, 1977, s. 116.

[1] Walid Chalidi: All That Remains: The Palestinian Villages Occupied and Depopulated by Israel in 1948. Washington D.C.: Institute for Palestine Studies, 1992. ISBN 0-88728-224-5.

[walaja-2] Welcome To al-Walaja. [w:] Palestine Remembered [on-line]. [dostęp 2011-10-24]. (ang.).

[3] Wolf-Dieter Hütteroth, Kamal Abdulfattah: Historical Geography of Palestine, Transjordan and Southern Syria in the Late 16th Century. Erlanger Geographische Arbeiten. Erlangen: Vorstand der Fränkischen Geographischen Gesellschaft, 1977, s. 116.

[1]

[2]

[3]