Albanistyka

Albanistyka, albanologia – nauka o języku, literaturze, kulturze, historii i dziejach Albanii. Jest częścią katedry bałkanistyki, czasami jej zajęcia zdarzają się z grupami łączonymi z kroatystyką czy macedonistyką.

Jedyny zakład albanistyki w Polsce działa na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, pod kierunkiem prof. Ireny Sawickiej. Studia z zakresu filologii albańskiej, na których albanologia stanowi główny kierunek kształcenia zostały uruchomione w Toruniu w roku 2000. Oprócz języka albańskiego studenci albanistyki uczą się jednego z języków słowiańskich: bułgarskiego lub serbskiego. Kadrę stanowią pracownicy Instytutu Filologii Słowiańskiej, a języka uczy lektor z Albanii.

• Johann Georg von Hahn (1811–1869)
• Franc Miklošič (1813–1891)
• Francesco Tajani (1827–1921)
• Jan Jarník (1848–1923)
• Gustav Meyer (1850–1900)
• Lajos Thallóczy (1854–1916)
• Theodor Ippen (1861–1935)
• Edith Durham (1863–1944)
• Norbert Jokl (1877–1942)
• Franz von Nopcsa (1877–1933)
• Milan Šufflay (1879–1931)
• Anton Mayer (1883–1957)
• Margaret Hasluck (1885–1948)
• Henrik Barić (1888–1957)
• Carlo Tagliavini (1903–1982)
• Eqrem Çabej (1908–1980)
• Wacław Cimochowski (1912–1982)
• Martin Camaj (1925–1992)
• Robert Elsie (1950–2017)

• Albanistyka polska, Irena Sawicka (red.), Toruń 2007.
• I. Sawicka, Studia albanologiczne w Polsce, „Przegląd Albański” 4/2001.