W czasie II wojny światowej pracował jako robotnik kolejowy i budowlany. W latach 1945–1948 pracował w Państwowym Urzędzie Repatriacyjnym w Lublinie.
W 1948 uzyskał na Uniwersytecie Poznańskim stopień doktora. Promotorem był Jan Otrębski. Rozprawa Dialekt północnoalbański wsi Duśmani była pierwotnie przygotowywana przed rokiem 1939 w języku niemieckim. Ten opis północnoalbańskiego dialektu wsi Dushmani był jednocześnie pierwszym pełnym opisem nieliterackiego rodzaju albańskiej mowy.
W latach 1948–1955 (i później 1960–1972) zatrudniony był na Uniwersytecie Poznańskim. Od 1954 do 1978 roku pracował na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika. Kierował tam Zakładem Językoznawstwa Ogólnego. Dwukrotnie (1962–1964 oraz 1969–1972) pełnił funkcję dziekana Wydziału Humanistycznego tej uczelni. Współpracował też z Wyższą Szkołą Pedagogiczną w Gdańsku (1957–1960).
Do jego dorobku naukowego należy szereg prac z zakresu pochodzenia i rozwoju historycznego języka albańskiego. Niektóre jego prace zostały wydane w tomie Studia Albanica (pod red. prof. Ireny Sawickiej).
Grób prof. Wacława Cimochowskiego na cmentarzu w Gdyni-Małym Kacku
Zmarł w Gdyni, pochowany został na cmentarzu komunalnym w Małym Kacku (kwatera 31-15-10)[1].
SławomirS.KalembkaSławomirS. (red.), Pracownicy nauki i dydaktyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika 1945–2004. Materiały do biografii, Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2006, s. 146, ISBN 83-231-1988-0.
Leszek Bednarczuk, Profesor Wacław Cimochowski, Acta Baltico-Slavica XVII: 1987, s.11-15
Jan Bełkot, Wacław Cimochowski, w: Toruński Słownik Biograficzny, tom IV (pod redakcją Krzysztofa Mikulskiego), Towarzystwo Miłośników Torunia, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu, Toruń 2004, s. 51-52 (z fotografią)
