|
Państwo
|
Rosja
|
Data i miejsce urodzenia
|
3 marca 1967 Królewiec
|
Data i miejsce śmierci
|
19 października 2019 Królewiec
|
Wzrost
|
188 cm
|
Gra
|
leworęczny, oburęczny bekhend
|
Status profesjonalny
|
1988
|
Zakończenie kariery
|
1998
|
Gra pojedyncza
|
Wygrane turnieje
|
3
|
Najwyżej w rankingu
|
14 (23 sierpnia 1993)
|
Australian Open
|
4R (1994)
|
Roland Garros
|
3R (1990, 1992)
|
Wimbledon
|
4R (1987, 1990, 1991, 1994)
|
US Open
|
SF (1993)
|
Gra podwójna
|
Wygrane turnieje
|
0
|
Najwyżej w rankingu
|
136 (9 października 1989)
|
Wimbledon
|
2R (1988)
|
US Open
|
1R (1989)
|
Aleksandr Władimirowicz Wołkow, ros. Александр Владимирович Волков (ur. 3 marca 1967 w Królewcu, zm. 19 października 2019[1] tamże) – rosyjski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk.
Kariera tenisowa
Jako zawodowy tenisista Wołkow występował w latach 1988–1998.
Leworęczny, z bekhendem oburęcznym, Wołkow grał tenis urozmaicony, z ekstremalnymi rotacjami i opóźnianymi uderzeniami.
W 1989 roku awansował do finału zawodów rangi ATP World Tour w Mediolanie, gdzie pokonał m.in. Jakoba Hlaska, a przegrał z Borisem Beckerem.
W 1990 roku osiągnął kolejne dwa finały, w Rosmalen uległ Amosowi Mansdorfowi, a w Berlinie poniósł porażkę z Ronaldem Agénorem. Tego roku w 1. rundzie wielkoszlemowego US Open wyeliminował lidera rankingu Stefana Edberga.
W 1991 roku Wołkow odniósł pierwsze turniejowe zwycięstwo rangi ATP World Tour, w Mediolanie pokonał Włocha Cristiana Carattiego. W 4. rundzie Wimbledonu przegrał z Michaelem Stichem, który później triumfował w turnieju (w piątym secie, przy punkcie, który mógł dać Wołkowowi dwa meczbole przy jego serwisie, piłka zawadziła o taśmę i zmieniła tor lotu, co stojącemu przy siatce Rosjaninowi uniemożliwiło reakcję).
W 1992 roku Rosjanin był w trzech finałach ATP World Tour i ćwierćfinale US Open, pokonał m.in. Gorana Ivaniševicia.
W sezonie 1993 Wołkow wygrał turniej w Auckland po finale z MaliVaim Washingtonem, następnie był w półfinale zawodów kategorii ATP Super 9 w Indian Wells, a we wrześniu doszedł do półfinału US Open, eliminując m.in. Thomasa Mustera po wybronieniu piłki meczowej, natomiast uległ Pete’owi Samprasowi.
W sezonach 1992 i 1993 wystąpił w Pucharze Wielkiego Szlema, ale odpadał w 1. rundzie.
W 1994 Wołkow wygrał turniej w Moskwie po finale z Chuckiem Adamsem i był w finale w Adelaide, gdzie poniósł porażkę z Jewgienijem Kafielnikowem.
Ostatni finał turnieju ATP World Tour Wołkow osiągnął w 1997 roku w Szanghaju, przegrywając z Jánem Krošlákiem.
W grze podwójnej zaliczył trzy finały turniejowe.
Reprezentował ZSRR, Wspólnotę Niepodległych Państw i Rosję w Pucharze Davisa, debiutował w 1986 roku w meczu z Indiami, a ostatni występ zaliczył w 1998 roku z Japonią. W 1994 roku przyczynił się do awansu Rosji do finału Pucharu Davisa, pokonując w kolejnych rundach m.in. Patricka Raftera i Michaela Sticha. W meczu finałowym ze Szwedami przegrał zarówno ze Stefanem Edbergiem, jak i Magnusem Larssonem.
W 1988 roku wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Seulu, jednak odpadł z rywalizacji singlowej w 1. rundzie po przegranej z Carlem-Uwe Steebem.
W rankingu gry pojedynczej Wołkow najwyżej był na 14. miejscu (23 sierpnia 1993), a w klasyfikacji gry podwójnej na 136. pozycji (9 października 1989).
Finały w turniejach ATP World Tour
Nazwa
|
Wielki Szlem
|
Igrzyska olimpijskie
|
ATP Tour World Championships
|
ATP Super 9
|
ATP Championship Series
|
ATP World Series
|
Gra pojedyncza (3–8)
Końcowy wynik |
Nr |
Data |
Turniej |
Nawierzchnia |
Przeciwnik |
Wynik finału
|
Finalista
|
1.
|
19 lutego 1989
|
Mediolan
|
Dywanowa (hala)
|
Boris Becker
|
1:6, 2:6
|
Finalista
|
2.
|
17 czerwca 1990
|
Rosmalen
|
Trawiasta
|
Amos Mansdorf
|
3:6, 6:7
|
Finalista
|
3.
|
14 października 1990
|
Berlin
|
Dywanowa (hala)
|
Ronald Agénor
|
6:4, 4:6, 6:7
|
Zwycięzca
|
1.
|
10 lutego 1991
|
Mediolan
|
Dywanowa (hala)
|
Cristiano Caratti
|
6:1, 7:5
|
Finalista
|
4.
|
5 stycznia 1992
|
Wellington
|
Twarda
|
Jeff Tarango
|
1:6, 0:6, 3:6
|
Finalista
|
5.
|
1 marca 1992
|
Rotterdam
|
Dywanowa (hala)
|
Boris Becker
|
6:7(9), 6:4, 2:6
|
Finalista
|
6.
|
5 kwietnia 1992
|
Johannesburg
|
Twarda
|
Aaron Krickstein
|
4:6, 4:6
|
Zwycięzca
|
2.
|
17 stycznia 1993
|
Auckland
|
Twarda
|
MaliVai Washington
|
7:6(2), 6:4
|
Finalista
|
7.
|
9 stycznia 1994
|
Adelaide
|
Twarda
|
Jewgienij Kafielnikow
|
4:6, 3:6
|
Zwycięzca
|
3.
|
13 listopada 1994
|
Moskwa
|
Dywanowa (hala)
|
Chuck Adams
|
6:2, 6:4
|
Finalista
|
8.
|
2 lutego 1997
|
Szanghaj
|
Dywanowa (hala)
|
Ján Krošlák
|
2:6, 6:7(2)
|
Gra podwójna (0–3)
Przypisy
Bibliografia