Najwyższym szczytem Alp Południowych, a zarazem najwyższym szczytem Nowej Zelandii jest Góra Cooka (Aoraki/Mount Cook) (3 754 m). W sumie 23 szczyty wznoszą się na wysokość ponad 3 000 metrów n.p.m[1][4].
Na południowym zachodzie zbocza pasm (m.in. Darran Mountains i Kepler Mountains), schodzące stromo do morza, tworzą liczne fiordy. Znajduje się tu Fiordland National Park. Na wschód od nich ciągną się m.in. pasma Takitimu Mountains i Eyre Mountains[1].
Dalej na północny wschód, w grzbiecie głównym, znajdują się m.in. pasma Snowdrift Range i Barrier Range. a na północny zachód od niego m.in. pasma Mark Range, Browning Range, Selbourne Range, Drake Range, Waipara Range, Haast Range, Five Fingers Range, Olivine Range, Stafford Range, Bryneira Range oraz Skippers Range. Na południowy wschód od grani głównej znajdują się m.in. pasma Young Range, McKerrow Range, Barrier Range, Harris Mountains, Richardson Mountains i Humboldt Mountains[1].
Dalej na północny wschód znajdują się najwyższe pasma Alp Południowych. Są to m.in. Mount Cook Range, Arrowsmith Range, Two Thumb Range. a także m.in. Burnett Mountains, The Sierra Range, Ben Ohau Range, Baird Range, Fritz Range, Victoria Range, Hooker Range, Banks Range, Liebing Range i Malte Brun Range[1].
Na północy Alpy Południowe dzielą się na dwie części. Południowo-wschodnia część to m.in. pasma Spenser Mountains i Richmond Range, a północna to m.in. Arthur Range i Tasman Mountains[1].