Andrzej Wilk (ur. 10 sierpnia 1848 w Ostrowie, w pow. jarosławskim, zm. 19 sierpnia 1934 w Sieniawie) – działacz chłopski, poseł do austriackiej Rady Państwa.
Życiorys
Chłop, właściciel gospodarstwa i kowal w Sieniawie, w powiecie jarosławskim[1]. Od 1896 działacz Stronnictwa Chrześcijańsko-Ludowego, którego przywódcą był Stanisław Stojałowski. Poseł do austriackiej Rady Państwa X kadencji (31 stycznia 1901 – 30 stycznia 1907) z kurii V powszechnej, okręgu nr 8 (Jarosław-Łańcut-Cieszanów-Jaworów-Gródek)[2] W parlamencie należał do grupy posłów Stronnictwa Chrześcijańsko-Ludowego, potem Polskiego Centrum Ludowego[3]od 1901 Członek Koła Polskiego, 21 kwietnia 1904 wydalony z klubu po aferze związanej z nadużywaniem blankietów Izby Deputowanych[4]. Do końca kadencji pozostał posłem niezrzeszonym „dzikim”. Skazany na sześć tygodni pozbawienia wolności przez Sąd Powiatowy w Sieniawie w 1907 za kradzież i sprzedaż papieru z akt parlamentarnych[5].
Przypisy
- ↑ Harald Bilder, Galizien in Wien, Wien 2005, ISBN 3-7001-3326-X, 1a, s. 692
- ↑ Józef Buszko, Polacy w parlamencie wiedeńskim – 1848-1918, Warszawa 1996, s. 419
- ↑ Wien, I. Februar. (Parlamentarisches.) „Freie Presse”, nr 13291 z 2 lutego 1901, s. 2, wersja elektroniczna
- ↑ Der Arbeitsseifer im Parlamente, „Reichspost” nr 140 z 22 czerwca 1906, s. 3, wersja elektroniczna
- ↑ Parlament Österreich Republik, Franz Adlgasser, Kurzbiografie Wilk, Andrzej – Parlamentarier 1848-1918 online [5.10.2019]
