Anna Dylikowa (także: Anna Dylik; ur. 1 maja 1912 w Krakowie, zm. 29 września 2000 w Łodzi) – polska geograf i geomorfolog. Żona Jana Dylika.
Życiorys
Córka lekarza psychiatry Stefana Borowieckiego i Jadwigi Świętochowskiej. W 1935 ukończyła studia na Uniwersytecie Poznańskim, w latach 1937–1939 komendantka żeńskiej komendy łódzkiej chorągwi harcerek ZHP. W czasie wojny uczestniczka ruchu oporu i organizatorka tajnego nauczania (1940-1944).
Profesor Uniwersytetu Łódzkiego od 1965 roku. W latach 1975–1982 dyrektor Instytutu Geografii UŁ. Członek Łódzkiego Towarzystwa Naukowego oraz Polskiego Towarzystwa Geologicznego[1]. Przewodnicząca Zgromadzenia Głównego Polskiego Towarzystwa Geograficznego (1981–1990). Założycielka Olimpiady Geograficznej (1974) i długoletnia (aż do śmierci) przewodnicząca Komitetu Głównego Olimpiady.
Zginęła tragicznie, potrącona przez nietrzeźwego rowerzystę, pochowana na Starym Cmentarzu w Łodzi przy ul. Ogrodowej.
Wybrane publikacje
- O metodzie badań strukturalnych w morfologii glacjalnej (1952)
- Geografia Polski. Krainy geograficzne (1973)
- Ziemia i człowiek (współautor) (1992)
Nagrody i odznaczenia
- opracowano na podst. materiału źródłowego[2]
Przypisy
Bibliografia
Identyfikatory zewnętrzne: