Antoni , imię świeckie Antin Andrijowycz Pelwecki (ur. 27 stycznia 1897 w Nahiriance , zm. 3 lutego 1957 w Stanisławowie ) – ukraiński duchowny greckokatolicki , a następnie prawosławny , jeden z inicjatorów przyłączenia struktur Kościoła greckokatolickiego na Ukrainie Zachodniej do Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego .
Pochodził z rodziny chłopskiej wyznania greckokatolickiego. W 1918 ukończył gimnazjum i wstąpił do nowicjatu klasztoru bazyliańskiego w Krechowie , który musiał jednak opuścić po pół roku z powodu złego stanu zdrowia. W latach 1921–1923 studiował teologię w Rzymie . Następnie ukończył greckokatolickie seminarium duchowne w Stanisławowie. W 1925 przyjął święcenia kapłańskie jako celibatariusz . Był kolejno kapłanem i katechetą w Nadwórnej , Peczeniżynie , od 1930 – proboszczem w Piłatkowcach , od 1935 – w Probużnej , w 1938 – w Kopyczyńcach .
Po II wojnie światowej został tymczasowym administratorem greckokatolickiej eparchii stanisławowskiej . Był jednym z członków grupy duchowieństwa greckokatolickiego przygotowującej unifikację struktur Kościoła greckokatolickiego z Rosyjskim Kościołem Prawosławnym. Duchowieństwo niechętne unifikacji było zastraszane i represjonowane przez NKWD [1] Ławrze Peczerskiej złożył przed metropolitą kijowskim Janem prawosławne wyznanie wiary, razem z innymi członkami grupy inicjatywnej, ks. Hawryłem Kostelnykiem i Mychajłem Melnykiem . Tego samego dnia złożył przed metropolitą Janem wieczyste śluby mnisze , zachowując dotychczasowe imię. Dzień później w soborze św. Włodzimierza w Kijowie ten sam hierarcha wyświęcił go na prawosławnego biskupa stanisławowskiego i kołomyjskiego . 8 marca 1946 biskup Antoni razem z biskupem drohobyckim Michałem i ks. Kostelnykiem odegrał znaczącą rolę w „soborze lwowskim” , w czasie którego Ukraińska Cerkiew Greckokatolicka w ZSRR została zlikwidowana.
W 1954 Antoni (Pelwecki) otrzymał godność arcybiskupią. W latach 1955–1956 był dodatkowo locum tenens biskup lwowski i tarnopolski Palladiusz , w obecności kilku innych biskupów, kapłanów i znacznej liczby wiernych.
Przypisy
↑ . B. Bociurkiw, Ukrainian Greek Catholic Church and the Soviet State (1939–1950) , Edmonton-Toronto 1996, Canadian Institute of Ukrainian Studies Press, ISBN 1-895571-12-X
Bibliografia
Antoni [w:] Prawosławnaja Encikłopiedija , t. II, Moskwa 2003, ss.636–637 
