BA-22

BA-22
	Dane podstawowe
Państwo	ZSRR
Typ pojazdu	wóz ewakuacji medycznej
Trakcja	kołowa (6x4)
Załoga	2 + 10
	Historia
Prototypy	1939
	Dane techniczne
Silnik	silnik gaźnikowy GAZ-AA o mocy 40 KM (30 kW)
Transmisja	mechaniczna
Pancerz	stalowy, 6 mm
Długość	6,10 m
Szerokość	1,98 m
Wysokość	2,88 m
Prześwit	0,24 m
Masa	5240 kg (bojowa)
	Dane operacyjne
	Wyposażenie
	radiostacja 71-TK-1
	Użytkownicy
	Armia Czerwona
	Multimedia w Wikimedia Commons

BA-22 (ros. БА-22) – radziecki wóz ewakuacji medycznej skonstruowany pod koniec lat 30. Powstała tylko seria prototypowa tych wozów używanych w początkowym okresie II wojny światowej.

Historia

W 1939 roku w fabryce Iżorskiej powstał prototyp wozu ewakuacji medycznej. Był to kolejny sowiecki pojazd pancerny oparty na podwoziu ciężarówki GAZ-AAA. Pojazd napędzany był silnikiem GAZ-AA. Był to czterocylindrowy silnik gaźnikowy o pojemności skokowej 3485 cm³ i mocy 40 KM (30 kW). BA-22 był wyposażony w mechaniczną skrzynię biegów z czterema biegami do przodu i jednym wstecznym, oraz reduktor pozwalający podwoić liczbę biegów. Koła z oponami 6.50-20, na tylnych osiach podwójne, na przedniej pojedyncze.

Na podwoziu osadzony był pancerny kadłub. Wykonywano go z walcowanych i tłoczonych płyt ze stali pancernej. Wszystkie płyty były łączone ze sobą spawami, pancerz miał grubość 6 mm. Przednia część kadłuba pełniła funkcję pancernej osłony silnika, dalej znajdowała się pancerna kabina mieszcząca kierowcę i sanitariusza. Za kabiną kadłub mieścił przedział transportowy mogący pomieścić do 10 rannych.

BA-22 z uwagi na dużą masę i brak napędu na wszystkie koła miał niewielkie możliwości poruszania się po bezdrożach. Także prędkość maksymalna i przyspieszenia podczas jazdy po drogach utwardzonych były niskie. Słabe właściwości trakcyjne były prawdopodobnie przyczyną rezygnacji z wykorzystania BA-22 w roli transportera opancerzonego.

Wyprodukowano tylko krótką serię prototypową BA-22. Wozy te były używane w początkowym okresie wojny. Ostatnie znane zdjęcia BA-22 pochodzą z okresu bitwy stalingradzkiej. Wojny nie przetrwał żaden egzemplarz pojazdu.

Bibliografia

James Kinnear: Russian Armored Cars 1930-2000. Darlington, Maryland: Darlington Productions, Inc., 2000. ISBN 1-892848-05-8.