Bielany (Kraków)

Bielany
	; Bielany widziane z południa.
Państwo	Polska
Miasto	Kraków
Dzielnica	Dzielnica VII Zwierzyniec
Poprzednia nazwa	Dzielnica XXXII Bielany
	Położenie na mapie Krakowa Bielany
	Położenie na mapie Polski Bielany
	Położenie na mapie województwa małopolskiego Bielany
	50°02′28″N 19°49′45″E/50,041111 19,829167
	Multimedia w Wikimedia Commons

Bielany – obszar Krakowa wchodzący w skład Dzielnicy VII Zwierzyniec. Dawna wieś na lewym brzegu Wisły, na południowo-zachodnim skraju Lasku Wolskiego. Przyłączona do Krakowa w 1941 r. jako XXXII dzielnica katastralna. Od północy graniczy z Wolą Justowską, od wschodu z Przegorzałami, zaś od zachodu z leżącym poza Krakowem Kryspinowem. Południową granicą jest Wisła.

Historia

40–10 tys. lat p.n.e. – osadnictwo z oryniackiego okresu górnego paleolitu.
XII w. – wzmianki o wsi Bielany należącej do Piotra Włostowica i jego zięcia Jaksy Gryfity.
1595 – wieś położona w powiecie proszowickim województwa krakowskiego była własnością kasztelana małogoskiego Sebastiana Lubomirskiego^[1].
1603–42 – budowa klasztoru kamedułów na Srebrnej Górze według projektu Andrei Spezzy i Giovanniego Seccatoriego. Fundatorem był marszałek wielki koronny Mikołaj Wolski.
1605–1609 – stworzenie w ogrodach klasztornych eremów.
1655 – zniszczenie klasztoru w czasie najazdu szwedzkiego.
1812 – odbudowa klasztoru
1901 – budowa wodociągów krakowskich, które otwarto 14 lutego 1901 roku. Pompy tłoczyły wodę pod ciśnieniem 6,3 atmosfer do zbiornika zbudowanego pod kopcem Tadeusza Kościuszki. Ze zbiornika położonego 49 m wyżej od Rynku i 28 m wyżej od Wawelu woda spływała do miasta rurą o średnicy 70 cm, która rozgałęziała się w sieć wodociągową o długości 66 kilometrów. Ustawa wodociągowa stanowiła, że od opłaty zwalnia się ilość wody na użytek domowy w wymiarze 50 litrów na głowę mieszkańca na dobę. Ustawa nakazywała też, aby połączenie domów z miejskim wodociągiem następowało najpóźniej w ciągu trzech lat od uruchomienia wodociągu na danej ulicy. Początkowo w osiemdziesięciotysięcznym Krakowie na jednego mieszkańca przypadał jeden litr wody wodociągowej na dobę. W związku z otwarciem wodociągów, prezydent Krakowa Józef Friedlein wystosował na ręce ochmistrza dworu cesarskiego w Wiedniu depeszę: W imieniu wiernopoddańczej gminy stołecznego królewskiego miasta Krakowa pozwalam sobie przedłożyć najuniżeńszą prośbę o łaskawe podanie do wiadomości Jego Cesarskiej i Królewskiej Apostolskiej Mości, że tutejszy wodociąg imienia Franciszka Józefa w dniu dzisiejszym uroczyście poświęcony i do ogólnego użytku oddany został.^[2]

Zabytki

Klasztor Kamedułów – wczesnobarokowy klasztor oo. kamedułów i kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny
Bateria Srebrna Góra Twierdzy Kraków
Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji – Zakład Uzdatniania Wody Bielany.

Obiekty i instytucje

Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy
Szkoła Podstawowa nr 48 im. Szarych Szeregów
Stacja Doświadczalna Hodowli Owiec i Kóz Uniwersytetu Rolniczego
Rezerwat przyrody Bielańskie Skałki

Sport

UKS Bakcyl Bielany. uksbakcyl.republika.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-22)].

Zobacz też

Bibliografia

Encyklopedia Krakowa, Antoni HenrykA.H. Stachowski (red.), ElżbietaE. Adamczyk, Warszawa: PWN, 2000, ISBN 83-01-13325-2, OCLC 830213257 .
Atlas Miasta Krakowa, Instytut Geografii UJ, Urząd Miasta Krakowa, PPWK, 1988, ISBN 83-7000-067-3

Przypisy

↑ Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 2008, s. 108.
↑ Marek Żukow-Karczewski, Wokół „leówki”, „smoka” i wodociągów, „Echo Krakowa” magazyn „Czas przeszły i przyszły”, 31 III – 1,2 IV 1989 r., nr 64 (12873).

[1] Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 2008, s. 108.

[2] Marek Żukow-Karczewski, Wokół „leówki”, „smoka” i wodociągów, „Echo Krakowa” magazyn „Czas przeszły i przyszły”, 31 III – 1,2 IV 1989 r., nr 64 (12873).

[1]

[2]