Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Bitwa nad Tacuarembó

Bitwa nad Tacuarembó
Inwazja na Urugwaj 1816-1820
Czas

22 stycznia 1820

Miejsce

Tacuarembó Chico, dopływ Tacuarembó

Terytorium

Urugwaj

Przyczyna

zajęcie Banda Oriental przez siły portugalskie

Wynik

Zwycięstwo sił portugalsko-brazylijskich, aneksja terytorium Banda Oriental przez monarchię portugalsko-brazylijską

Strony konfliktu
Zjednoczone Królestwo Portugalii, Brazylii i Algarve siły Artigasa
Dowódcy
Gaspar de Sousa Filgueiras Andrés Latorre
Siły
3000 2000
Straty
1 zabity, 5 rannych 800 zabitych, 500 rannych
brak współrzędnych

Bitwa nad Tacuarembó – decydująca bitwa z okresu inwazji portugalsko-brazylijskiej na terytorium Banda Oriental (obecnie Urugwaj).

W 1811 portugalska armia z Brazylii zajęła Banda Oriental po raz pierwszy, ale musiała się wycofać pod presją Wielkiej Brytanii. W 1816 ponowna inwazja pobiła oddziały Joségo Gervasio Artigasa[1], który wszakże przez następne trzy lata prowadził walkę przeciwko siłom portugalsko-brazylijskim zajmującym tereny dzisiejszego Urugwaju[2].

W grudniu 1819 zebrał kolejną armię przeciw siłom portugalskim i wkroczył na tereny przez nie zajmowane[2]. Jego siły, liczące ok. 2000 żołnierzy pod dowództwem gen, Latorre zostały nad Tacuarembó Chico (zachodni brzeg rzeki Tacuarembó) doszczętnie rozbite przez liczące ok. 3 tys. żołnierzy oddziały portugalskie[3]. Artigas zdołał zebrać resztki swych ludzi i wycofać się do Entre Ríos[2]. W następstwie bitwy Banda Oriental została formalnie wcielona do ziem portugalskich jako prowincja Cisplatina 18 stycznia 1821 roku[3], co pośrednio doprowadziło do wojny brazylijsko-argentyńskiej w 1825 roku[1].

Przypisy

  1. a b Joseph Smith: A History of Brazil. Routledge, 2014, s. 83–04. ISBN 978-1-138-15399-8. (ang.).
  2. a b c John Street: Artigas and the Emancipation of Uruguay. Cambridge: Cambridge University Press, 1959, s. 309 i 325. (ang.).
  3. a b David Marley: Wars of the Americas: A Chronology of Armed Conflict in the Western Hemisphere. 2008, s. 617–619. ISBN 978-1598841008. (ang.).
Kembali kehalaman sebelumnya