Kształcił się na Ateneum "S. Apolinare" w rodzinnym mieście, gdzie uzyskał doktorat utroque iuris. Święcenia kapłańskie otrzymał 2 września 1849. Wykładał następnie na swej alma mater. W latach późniejszych związany z sekretariatem ds. Listów Łacińskich, gdzie był asystentem. Wygłosił mowę pro pontifice defuncto przed rozpoczęciem konklawe 1878. Od 1884 pełnił funkcję sekretarza Listów Książęcych. 21 marca 1892 mianowany sekretarzem Świętej Kongregacji Konsystorialnej i sekretarzem Świętego Kolegium Kardynałów, a także kanonikiembazyliki watykańskiej.