Ernest Simoni (ur. 18 października 1928 w Troshanie, gmina Blinisht) – albański duchowny rzymskokatolicki, kardynał diakon od 2016.
Życiorys
W latach 1938–1948 uczył się w kolegium franciszkańskim w Szkodrze[1]. Po ukończeniu studiów teologicznych odbył czteroletnią służbę wojskową. 7 kwietnia 1956 przyjął potajemnie święcenia kapłańskie[2].
Pierwsze 30 lat jego kapłaństwa przypadało na okres rządów dyktatora Albanii Envera Hodży. 24 grudnia 1963 w czasie odprawiania mszy we wsi Barbullush został aresztowany przez czterech funkcjonariuszy Sigurimi[1]. Sąd Okręgowy w Szkodrze skazał Simoniego na karę śmierci, jednak wyrok został złagodzony do 25 lat więzienia[3]. Po dziesięciu latach spędzonych w więzieniu został ponownie skazany na karę śmierci, jednak wyroku nie wykonano. Więzienie opuścił w 1981 roku[4]. Po uwolnieniu otrzymał nakaz pracy przy oczyszczaniu kanałów w Szkodrze, pełniąc potajemnie posługę kapłańską, którą mógł zacząć sprawować jawnie dopiero w roku 1991[2][3].
9 października 2016 podczas mszy św. z okazji Jubileuszu Maryjnego papież Franciszek ogłosił jego nominację kardynalską[5][6]. Na konsystorzu 19 listopada 2016 został kreowany kardynałem diakonem kościoła Matki Bożej ze Schodów[7]. Jako swoje zawołanie przyjął słowa „Zemra jeme dotë triumfojë” (Moje Niepokalane Serce zatriumfuje), zaczerpnięte z objawienia fatimskiego z 13 lipca 1917. Z racji ukończenia 80. roku życia przed kreacją, nie posiada uprawnień elektorskich. Ze względu na wiek papież zwolnił go również z obowiązku przyjęcia sakry biskupiej.
5 września 2017 jako specjalny wysłannik ojca świętego Franciszka przewodniczył konsekracji katedry św. Matki Teresy z Kalkuty w stolicy Kosowa, Prisztinie[8].
Przypisy
Linki zewnętrzne
Liczba purpuratów wynosi 236 zaś uprawnionych do udziału w Konklawe wynosi 125
(a) – utracił prawa elektorskie, pomimo nie ukończonych 80 lat
