|
| Data i miejsce urodzenia
|
20 października 1935
Triest
|
| Wzrost
|
191 cm
|
| Pozycja
|
bramkarz
|
| Kariera juniorska
|
|
|
| Kariera seniorska[a]
|
|
|
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
|
|
Fabio Cudicini (ur. 20 października 1935 w Trieście) – piłkarz włoski grający na pozycji bramkarza. Nosił przydomek „Ragno Nero” („Czarny Pająk”). Jego syn Carlo również był piłkarzem.
Życiorys
Cudicini urodził się w Trieście. Karierę piłkarską rozpoczął w małym klubie Ponziana Calcio, a w 1955 roku trafił do drugoligowego Udinese Calcio. Jako rezerwowy golkiper w rok awansował z nim do Serie A, a w ekstraklasie włoskiej swój premierowy mecz zaliczył 2 grudnia 1956. Udinese wygrało 2:0 z US Palermo. Przez dwa sezony nie był jednak pierwszym bramkarzem i w 1958 roku przeniósł się do AS Roma. Przez pierwsze dwa lata był rezerwowym dla Luciana Panettiego i ostatecznie miejsce w pierwszym składzie wywalczył sobie w sezonie 1960/1961. Z Romą dotarł do finału Pucharu Miast Targowych, a w nim swoją postawą przyczynił się do jego zdobycia (2:2 i 2:0 z Birmingham City). W kolejnych sezonach miał już pewne miejsce w jedenastce. W 1963 roku dotarł do półfinału PMT, a w 1964 roku zdobył Puchar Włoch, pierwszy w historii klubu (w finałowym spotkaniu z Torino Calcio nie puścił gola). Sezon 1965/1966 był ostatnim dla Fabio w barwach Romy. Przez 8 lat rozegrał dla „giallo-rossich” 166 spotkań.
W 1966 roku Cudicini przeszedł do Brescii Calcio, ale już rok później podpisał kontrakt z A.C. Milan. W Milanie osiągnął największe sukcesy w karierze. W 1968 roku, czyli w pierwszym swoim sezonie, wywalczył mistrzostwo Włoch. Zdobył także Puchar Zdobywców Pucharów, dzięki wygraniu 2:0 finałowego meczu z Hamburger SV. W 1969 roku wystąpił z Milanem w finale Pucharu Mistrzów, a „rosso-neri” rozgromili w nim holenderski AFC Ajax 4:1. W tym samym roku sięgnął też po Puchar Interkontynentalny (wystąpił w obu spotkaniach z Estudiantes La Plata, wygranym 3:0 i przegranym 1:2). Ostatni sezon w karierze Fabio to sezon 1971/1972, w którym wywalczył ostatnie swoje trofeum – Puchar Włoch. Po tym sukcesie zakończył piłkarską karierę w wieku 37 lat.
Cudicini nigdy nie grał w reprezentacji Włoch, pomimo że w swoim czasie był uważany za jednego z czołowych bramkarzy w kraju. W kadrze narodowej grali wtedy Dino Zoff, Lorenzo Buffon i Enrico Albertosi.
.jpg)
