Giorgio Clarotti

Ten artykuł od 2020-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Giorgio Clarotti (ur. 13 grudnia 1903, zm. 7 marca 1961 w Rzymie) – włoski ekonomista, historyk prawa i polonofil.

Studiował historię polskiej kultury na uniwersytecie rzymskim. Odwiedził Polskę w 1925 roku; w tym czasie pisał pracę doktorską: (I primori della letteratura politica in Polonia, której pierwsza część została wydrukowana w roku 1926 w piśmie "La vita italiana") - o Pawle Włodkowicu, J. Ostrorogu i A. Fryczu Modrzewskim.

Swoje prace publikował w "Rivista di Cultura"; pisał m.in. o Adamie Mickiewiczu (1925) i Juliuszu Słowackim (1926), wygłaszał odczyty o Polsce.

W roku 1931 na łamach pisma "Rivista di Letterature Slave" pojawił się jego obszerny szkic o współczesnym polskim teatrze, w którym autor rozprawił się z wieloma fałszywymi sądami.

Jego żoną była Janina Rutkowska (1900–1993). Jego synem jest włoski prawnik, Paolo Clarotti(inne języki).

• włosko-polskie związki literackie

• Ruch Literacki 1961 nr 6 R Pollak