Interkosmos 22
Inne nazwy
|
IK Bulgaria 1300, ICB1300, S12645
|
Indeks COSPAR
|
1981-075A
|
Państwo
|
ZSRR Bułgaria
|
Zaangażowani
|
VNIIEM Bułgarska Akademia Nauk
|
Rakieta nośna
|
Wostok 8A92M
|
Miejsce startu
|
kosmodrom Plesieck
|
Orbita (docelowa, początkowa)
|
Perygeum
|
825 km
|
Apogeum
|
906 km
|
Okres obiegu
|
101,9 min
|
Nachylenie
|
81,2°
|
Mimośród
|
0,00559
|
Czas trwania
|
Początek misji
|
7 sierpnia 1981 13:35 UTC
|
Wymiary
|
Kształt
|
cylindryczny
|
Masa całkowita
|
1500 kg
|
Interkosmos 22 (buł. Интеркосмос 22-България 1300) – bułgarsko-radziecki satelita naukowy; pierwszy bułgarski sztuczny satelita. Satelita nadal[a] pracuje i przesyła dane naukowe, głównie parametrach przestrzeni kosmicznej nad biegunami Ziemi.
Statek zbudowany Bułgarską Akademię Nauk z wykorzystaniem platformy Meteor (11F65), dostarczonej przez Związek Radziecki. Zawierał szereg eksperymentów fizycznych (badania plazmy, cząstek energetycznych i in.) zaprojektowanych i zbudowanych w Bułgarii.
Statek pozostaje na orbicie okołoziemskiej.
Nazwa Bułgaria 1300 pochodzi od 1300. rocznicy bułgarskiej państwowości obchodzonej w 1981 w Bułgarskiej Republice Ludowej.
Budowa i działanie
Statek był stabilizowany trójosiowo, z osią -Z skierowaną w kierunku środka Ziemi, a osią X zgodną z wektorem prędkości. Poszycie statku, w tym paneli ogniw słonecznych, było pokryte materiałem przewodzącym, aby poprawnie wykonywać pomiary pól elektrycznych i badać plazmę z cząstek o małych energiach. Statek posiadł aktywne i pasywne środki utrzymania temperatury. Ogniwa słoneczne statku dostarczały do 2 kW energii elektrycznej.
Statek był wyposażony w dwa rejestratory taśmowe, każdy o pojemności 60 Mb. Dane były też nadawane na częstotliwości 130 MHz, nadajnikiem o mocy 10 W.
Wyposażenie naukowe
Personel
Do osób zaangażowanych po stronie bułgarskiej należeli:
- dr Iwan S. Kutiew z Centralnego Laboratorium Badań Kosmicznych Bułgarskiej Akademii Nauk
- A. G. Josifian, menadżer projektu z ramienia Interkosmos
- prod. Kirył Borissow Serafimov, menadżer projektu ze strony Centralnego Laboratorium Badań Kosmicznych Bułgarskiej Akademii Nauk
- dr Mitko Marinow Gogoszew z obserwatorium astronomicznego Centralnego Laboratorium Badań Kosmicznych
- dr W. M. Balebanow z Instytutu Działań Kosmicznych (IKI)
Zobacz też
Uwagi
Bibliografia