John Pope (ur. w 1770 w hrabstwie Prince William, zm. 12 lipca 1845 w Springfield) – amerykański polityk.
Życiorys
Urodził się 1 stycznia 1770 na terenie hrabstwa Prince William, jako syn Williama Pope i Elizabeth Edwards[1]. Uczęszczał do szkół w Bardstown i Lexington[1]. Studiował nauki prawne, został przyjęty do palestry i otworzył prywatną praktykę w hrabstwie Shelby i hrabstwie Fayette[2]. W roku 1802 oraz w latach 1806–1807 zasiadał w legislaturze stanowej Kentucky[2]. W 1806 roku wygrał wybory do Senatu (z ramienia demokratycznych republikanów), gdzie zasiadał do roku 1813[2]. Od lutego do listopada 1811 roku pełnił funkcję przewodniczącego pro tempore izby wyższej[2]. W drugiej połowie lat 10. XIX wieku pełnił funkcję sekretarza stanu Kentucky, a w latach 20. ponownie zasiadł w legislaturze stanowej[1]. W 1829 roku został mianowany gubernatorem terytorium Arkansas i pełnił tę funkcję przez sześć lat[2]. Kiedy Pope zerwał ze środowiskiem Andrew Jacksona, nie został ponownie powołany na stanowisko gubernatora i powrócił do prowadzenia praktyki prawniczej[1]. W 1837 roku zasiadł w Izbie Reprezentantów z ramienia Partii Wigów[2]. Mandat kongresmana sprawował do 1843 roku, kiedy to nie uzyskał reelekcji[2]. Zmarł 12 lipca 1845 roku w Springfield[1].
Był trzykrotnie żonaty: z Anne Christian, z Elizabeth Johnson i z Frances Walton[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e f John Pope. Kentucky's Secretary of State. [dostęp 2018-04-12]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g Pope, John. Biographical Directory of the United States Congress. [dostęp 2018-04-12]. (ang.).
