Budynek został wzniesiony w XIV wieku. W XV wieku zyskała sobie układ wnętrz typowy dla krakowskiego domu mieszczańskiego. Murowana oficyna tylna powstała w XIV lub XV wieku, natomiast drewniane zabudowania południowo-zachodniej części działki dopiero w latach 30. XIX wieku (zostały one zastąpione murowaną oficyną).
W drugiej połowie XVI wieku rozpoczął się proces przekształcania zabudowań na pałac miejski rodzin patrycjuszowskich (zakończony w pierwszej połowie XVII wieku). Powstała wówczas wczesnobarokowa parterowa galeria arkadowa na dziedzińcu.
Na fasadzie kamienicy znajduje się tablica informacyjna z nazwą banku, a także tablica upamiętniająca śmierć Władysława Orkana w tymże budynku.
W latach 1656–1657 stacjonował tu gubernator okupowanego Krakowa, generał P. Wirtz.
W 1674 roku została wykupiona przez W. Morsztyna i zmodernizowana przed 1688 roku (m.in. przy fasadzie zbudowano portyk kolumnowy z figurami czterech ewangelistów na balustradzie). Z bogatego wyposażenia wnętrz zachowała się dekoracja sztukatorska na sklepieniu pomieszczenia zwanego niesłusznie kaplicą, dopełniona polichromiami o tematyce mitologicznej.
Przed 1789 roku dokonano klasycystycznej przebudowy z inicjatywy kasztelana kijowskiego M. Lanckońskiego (galeria po zachodniej stronie dziedzińca, fasada z niewielkimi zmianami zachowana, portal z herbem Zadora przeniesiono do Muzeum Narodowego).
W czwartej ćwierci XIX wieku mieściła się tu bogata kolekcja obrazów.
Od 1818 roku kamienica stanowiła własność rodzin kupieckich m.in. A. Helcla.
W drugiej ćwierci XIX wieku na parterze mieściła się cukiernia Taronich.
Po pożarze w 1850 roku została przebudowana według projektu K. Szydłowskiego (m.in. zmiany polegały na budowie trzeciego piętra).
W 1867 roku w kamienicy otwarto filię Akcyjnego Banku Hipotecznego, siedzibą banku (obecnie PKO), kamienica jest do dziś.
W latach 1902–1905 wyburzono oficyny oraz galerie arkadowe i wzniesiono dom przy ul. Brackiej 1a (na parterze odtworzono wczesnobarokową galerię, na pierwszym piętrze wyeksponowano stropy).
Od 1907 roku prowadzono liczne przekształcenia dla filii Galicyjskiego Banku Hipotecznego według projektu J.L. Perosia (w miejscu sieni i sklepu powstała sala operacyjna z modernistyczną dekoracją, na pierwszym piętrze biura).