Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Kazimierz Górecki (1919–2002)

Kazimierz Górecki
pułkownik SB pułkownik SB
Data i miejsce urodzenia

11 lutego 1919
Malec

Data i miejsce śmierci

4 lipca 2002
Sopot

Przebieg służby
Lata służby

1940–1944

Formacja

Armia Czerwona
Ludowe Wojsko Polskie

Jednostki

280. Samodzielny Batalion Saperów Armii Czerwonej w Kursku, 27. Samodzielny Batalion Saperów w Lgowie, 60. Zapasowy Pułk Piechoty w Kursku, Batalion Pracy, 1 pułk czołgów w 1 DP im. Tadeusza Kościuszki

Stanowiska

dowódca drużyny w 27. Samodzielnym batalionie Saperów w Lgowie, dowódca plutonu w 60. Zapasowym Pułku Piechoty w Kursku

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa
bitwa pod Lenino

Późniejsza praca

funkcjonariusz aparatu bezpieczeństwa

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941) Srebrny Medal „Zasłużonym na Polu Chwały” Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej Medal Zwycięstwa i Wolności 1945 Złota Odznaka „W Służbie Narodu” Srebrna Odznaka „W Służbie Narodu” Brązowa Odznaka „W Służbie Narodu”

Kazimierz Górecki (ur. 11 lutego 1919 w Malcu, zm. 4 lipca 2002 w Sopocie) – żołnierz armii radzieckiej i ludowego Wojska Polskiego, uczestnik II wojny światowej, oficer resortu bezpieczeństwa publicznego i służby bezpieczeństwa, wicedyrektor Departamentu II, kontrwywiadu MSW.

Życiorys

Syn Piotra i Aleksandry[1]. Z zawodu stolarz. Podczas II wojny światowej od 1940 był żołnierzem Armii Czerwonej, a od 1943 ludowego Wojska Polskiego. Służył w 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki. W Armii Czerwonej skończył szkołę podoficerską w 280. samodzielnym batalionie saperów w Kursku i uzyskał stopień kaprala (25 czerwca 1941), a w LWP skończył kurs minerów w 1 DP im. Tadeusza Kościuszki i kurs podoficerów polityczno-wychowawczych i został sierżantem (4 marca 1944). Uczestnik bitwy pod Lenino.

Od marca do lipca 1944 był na kursie NKWD w Kujbyszewie. Od 1 września 1944 w resorcie Bezpieczeństwa Publicznego. Od 10 listopada 1944 do 6 lipca 1945 szef PUBP w Sokółce, następnie do 10 kwietnia 1947 szef PUBP w Grajewie, do 1 stycznia 1948 naczelnik Wydziału I Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Białymstoku, do 25 stycznia 1948 inspektor przy Kierownictwie, a do 25 lutego 1948 p.o. zastępcy szefa tego urzędu. Od 25 lutego 1950 do 20 maja 1951 zastępca szefa WUBP w Rzeszowie, następnie do 1 marca 1953 p.o. szefa tego urzędu, do 1 sierpnia 1955 szef WUBP w Bydgoszczy, następnie na kursie Wyższej Szkoły KGB (Высшая школа КГБ) w Moskwie (1955–1956[2]).

Od 1 października do 28 listopada 1956 zastępca szefa Wojewódzkiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Publicznego (WUdsBP) w Szczecinie. Od 1 stycznia 1958 do 5 kwietnia 1965 zastępca komendanta wojewódzkiego ds. SB w Szczecinie, następnie do 15 czerwca 1970 I zastępca komendanta wojewódzkiego ds. SB KW MO w Gdańsku. Od 15 czerwca do 1 sierpnia 1970 wicedyrektor Departamentu II, kontrwywiadu MSW. W okresie 1 sierpnia 1970 do 31 sierpnia 1974 szef Grupy Operacyjnej „Wisła” w Moskwie. Na emeryturę przeszedł w 1975. Pochowany w Sopocie[3].

Odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Katalog Biura Lustracyjnego IPN. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2019-02-04].
  2. ↑ ГУРЕЦКИЙ Казимеж (Górecki Kazimierz) [online], shieldandsword.mozohin.ru [dostęp 2019-03-07] (ros.).
  3. ↑ GROBONET 2.6 - wyszukiwarka osób pochowanych - Cmentarz komunalny w Sopocie [online], sopot.artlookgallery.com [dostęp 2019-03-07] (pol.).

Linki zewnętrzne

Bibliografia

  • Aparat bezpieczeństwa w województwie gdańskim w latach 1945–1990, Instytut Pamięci Narodowej Gdańsk 2010
  • Aparat bezpieczeństwa w Polsce. Kadra kierownicza (1944-1956), t. I, red. Krzysztof Szwagrzyk, Instytut Pamięci Narodowej Warszawa 2005
  • Twarze bezpieki w Polsce południowo-wschodniej. Informator personalny, Instytut Pamięci Narodowej Rzeszów 2007
Kembali kehalaman sebelumnya