Kelajno (córka Taumasa)

Kelajno (także Celaeno; gr. Κελαινώ Kelainṓ, łac. Celaeno) – w mitologii greckiej harpia.

Uchodziła za córkę Taumasa i Okeanidy Elektry. Była harpią, którą napotkał Eneasz. Dała mu wróżbę jego nadchodzących podróży. Była jedną z trzech sióstr, z których każda reprezentowała inny aspekt wielkiej burzy. Jej imię oznacza ciemność lub mrok. Była opisana jako kochanka zachodniego wiatru, Zefira, która razem z nim spłodziła nieśmiertelne konie Achillesa – Baliosa i Ksantosa. Była także znana jako Podarge.

Harpia Kelajno (Celaeno) także pojawia się w niewoli podróżujących wiedźm Karnawału Północy, w klasycznej powieści fantasy Petera S. Beagle, Ostatni jednorożec.

W mitologii greckiej imię Kelajno (Celaeno) nosiły również następujące postacie: jedna z Plejad, jedna z Danaid – córka Danaosa i Crino, która poślubiła Hyperbiosa, syna Ajgyptosa i Hefastine oraz Amazonka, która została zabita przez Heraklesa gdy podejmował swą dziewiątą pracę.

Bibliografia

Grimal, Pierre – Słownik mitologii greckiej i rzymskiej; Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich; 1987; ISBN 83-04-01069-0.
Apollodorus. [dostęp 2008-09-15]. (ang.).