Kirstie Alley

Kirstie Alley

Kirstie Alley na Gali Emmy Awards (1994)
Imię i nazwisko	Kirstie Louise Alley
Data i miejsce urodzenia	12 stycznia 1951 Wichita
Data i miejsce śmierci	5 grudnia 2022 Tampa
Zawód	aktorka, scenarzystka, producentka filmowa
Współmałżonek	Bob Alley (1970–1977; rozwód) Parker Stevenson (1983–1997; rozwód)
Lata aktywności	1982–2022
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Kirstie Louise Alley^[1][2] (ur. 12 stycznia 1951 w Wichita, zm. 5 grudnia 2022 w Tampie^[3]) – amerykańska aktorka, scenarzystka i producentka filmowa i telewizyjna.

W 1995 otrzymała własną gwiazdę w Alei Gwiazd w Los Angeles znajdującą się przy 7000 Hollywood Boulevard^[4][5].

Urodziła się jako druga z trojga dzieci Lillian Maxine (z domu Heaton) i Roberta Deale’a Alleya^[6][7]. Wychowywała się ze starszą siostrą Collette (z zawodu nauczycielką biologii) i młodszym bratem Craigiem (menedżerem produkcji elementów meblowych). Ojciec był właścicielem firmy produkującej elementy meblowe. Jej matka w 1981 zginęła w wypadku samochodowym spowodowanym przez pijanego kierowcę.

Uczęszczała do Wichita Southeast High School, gdzie była cheerleaderką. Po ukończeniu Państwowego Uniwersytetu Rolnictwa i Nauk Stosowanych (Kansas State University of Agriculture and Applied Science) na Manhattanie, w stanie Kansas, naukę kontynuowała na University of Kansas^[8].

Pojawiła się w programach telewizyjnych Match Game (1979) i Password Plus (1980). Debiutowała na dużym ekranie rolą porucznik Saavik w filmie sci-fi Star Trek II: Gniew Khana (Star Trek: The Wrath of Khan, 1982)^[9], za którą była nominowana do nagrody Saturna dla najlepszej aktorki drugoplanowej. W 1983 wystąpiła jako Margaret „Maggie the Cat” Pollitt w sztuce Tennessee Williamsa Kotka na gorącym blaszanym dachu na scenie Mark Taper Forum w Los Angeles. Za kreację Jackie Rogers, byłej kochanki socjopatycznego geniusza (Gene Simmons), w filmie sci-fi Michaela Crichtona Ucieczka (Runaway, 1984) u boku Toma Sellecka i Cynthii Rhodes zdobyła nominację do nagrody Saturna dla najlepszej aktorki drugoplanowej.

Stała się dobrze znana telewidzom z sitcomu NBC Zdrówko (Cheers, 1987-93) jako Rebecca Howe^[10], neurotyczna i energiczna właścicielka nocnego baru i za tę telewizyjną rolę otrzymała pięć nominacji, w tym jedną statuetkę Emmy (1991) oraz cztery nominacje i w tym jedną nagrodę Złotego Globu (1991) dla najlepszej aktorki komediowej.

W 1991 i 1998 odebrała nagrodę People’s Choice Award^[11]. Krytyków i telewidzów zaskoczyła ekstrawagancją w roli odważnej, szlachetnej i zagorzałej abolicjonistki Virgilii Hazard w miniserialu Północ-Południe (North and South, 1985-86)^[12].

Zaprezentowała swój temperament i talent komediowy w trzech częściach komedii I kto to mówi (Look Who's Talking, 1989, 1990, 1993) w roli samotnej pracującej matki. Rola samotnie wychowującej matki autystycznego syna w dramacie telewizyjnym Mój syn moje życie. Matka Dawida (David's Mother, 1994) przyniosła jej statuetkę Emmy i nominację do nagrody Złotego Globu. Znalazła się także w obsadzie komedii Woody’ego Allena Przejrzeć Harry’ego (Deconstructing Harry, 1997)^[13].

Wystąpiła jako Vanessa Bartholomew w dwóch teledyskach Prince’a: „My Name Is Prince” (1992) i „3 Chains o' Gold” (1994).

W 1970 wyszła za Boba Alleya, swojego kolegę ze studiów na Kansas State University. Jednak 25 grudnia 1977 doszło do rozwodu. Od 1976 była uzależniona od kokainy^[14][15]. W 1979 została wyznawcą ruchu religijnego zwanego scjentologią^[16].

22 grudnia 1983 poślubiła aktora Parkera Stevensona, z którym zagrała potem w miniserialu Północ-Południe. Razem zaadoptowali dwoje dzieci: syna Williama True (ur. 28 września 1992) i córkę Lillie Price (ur. 15 czerwca 1994). Jednak 16 grudnia 1997 ich 14-letnie małżeństwo zakończyło się rozwodem^{[17][18][19][20]}.

W październiku 1997 była na krótko zaręczona z aktorem Jamesem Wilderem.

Zmarła na nowotwór^[21] – raka jelita grubego.

• Kirstie Louise Alley w bazie IMDb (ang.)
• Kirstie Louise Alley w bazie Filmweb
• Kirstie Alley w bazie Notable Names Database (ang.)