Rok
|
Wyróżniony[17]
|
Kraj[d]
|
Uzasadnienie
|
1901
|
|
Frédéric Passy[18]
|
Francja
|
„Passy był naturalnym wyborem na pierwszego laureata odkąd był jednym z głównych założycieli Unii Międzyparlamentarnej i organizatorów pierwszego Światowego Kongresu Pokojowego”[e][19]
|
|
Henri Jean Dunant[20]
|
Szwajcaria
|
Założyciel Czerwonego Krzyża i inicjator Konwencji Genewskiej
|
1902
|
|
Élie Ducommun[21]
|
Szwajcaria
|
Pierwszy honorowy sekretarz Międzynarodowego Stałego Biura Pokoju w Bernie
|
|
Charles-Albert Gobat[22]
|
Pierwszy sekretarz generalny Unii Międzyparlamentarnej[19]
|
1903
|
|
William Randal Cremer[23]
|
Wielka Brytania
|
„Za bycie pierwszym ojcem Unii Międzyparlamentarnej”[f][19]
|
1904
|
|
Instytut Prawa Międzynarodowego[24]
|
Belgia
|
„Za wysiłki mające na celu uformowanie ogólnych zasad studiów nad prawem międzynarodowym”[19]
|
1905
|
|
Bertha von Suttner[25]
|
Austro-Węgry
|
Honorowa przewodnicząca Międzynarodowego Stałego Biura Pokoju
|
1906
|
|
Theodore Roosevelt[26]
|
Stany Zjednoczone
|
Współtwórca różnych traktatów pokojowych
|
1907
|
|
Ernesto Teodoro Moneta[27]
|
Włochy
|
„Główny lider włoskiego ruchu pokojowego”[19]
|
|
Louis Renault[28]
|
Francja
|
Profesor prawa międzynarodowego
|
1908
|
|
Klas Pontus Arnoldson[29]
|
Szwecja
|
Założyciel Szwedzkiej Ligi Pokojowej i Arbitrażowej
|
|
Fredrik Bajer[30]
|
Dania
|
Honorowy przewodniczący Międzynarodowego Stałego Biura Pokoju
|
1909
|
|
Auguste Beernaert[31]
|
Belgia
|
Członek Stałego Trybunału Arbitrażowego
|
|
Paul Henri d’Estournelles de Constant[32]
|
Francja
|
Założyciel i przewodniczący francuskiej grupy parlamentarnej arbitrażu międzynarodowego
|
1910
|
|
Międzynarodowe Stałe Biuro Pokoju[33]
|
Szwajcaria
|
„Za działalność łączącą społeczeństwa pokojowe w różnych krajach”[34]
|
1911
|
|
Alfred Hermann Fried[35]
|
Austro-Węgry
|
Założyciel czasopisma Die Friedens-Warte (ang. Journal of International Peace and Organization), pierwszego i najstarszego (wydawanego od 1899) pisma w obszarze niemieckojęzycznym, służącego jako forum dyskusji i prezentacji poglądów na tematy związane z utrzymaniem pokoju.
|
|
Tobias Asser[36]
|
Holandia
|
„(...) był także członkiem Stałego Trybunału Arbitrażowego, jak również inicjatorem Konferencji Prawa Prywatnego Międzynarodowego”[g][19]
|
1912
|
|
Elihu Root[37]
|
Stany Zjednoczone
|
Inicjator różnych porozumień arbitrażowych
|
1913
|
|
Henri La Fontaine[38]
|
Belgia
|
Przewodniczący Międzynarodowego Stałego Biura Pokoju
|
1914
|
Nie przyznano
|
1915
|
Nie przyznano
|
1916
|
Nie przyznano
|
1917
|
|
Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża[39]
|
Szwajcaria
|
Za działalność na polu pomocy humanitarnej
|
1918
|
Nie przyznano
|
1919
|
|
Woodrow Wilson[40]
|
Stany Zjednoczone
|
Założyciel Ligi Narodów
|
1920
|
|
Léon Bourgeois[41]
|
Francja
|
Przewodniczący Rady Ligi Narodów
|
1921
|
|
Christian Lous Lange[42]
|
Norwegia
|
Sekretarz generalny Unii Międzyparlamentarnej
|
|
Hjalmar Branting[43]
|
Szwecja
|
Szwedzki delegat w Radzie Ligi Narodów
|
1922
|
|
Fridtjof Nansen[44]
|
Norwegia
|
Twórca paszportu nansenowskiego dla uchodźców
|
1923
|
Nie przyznano
|
1924
|
Nie przyznano
|
1925
|
|
Austen Chamberlain[45]
|
Imperium brytyjskie
|
Współtwórca traktatu lokarneńskiego
|
|
Charles Gates Dawes[46]
|
Stany Zjednoczone
|
Przewodniczący Alianckiej Komisji Reparacyjnej i twórca planu Dawesa
|
1926
|
|
Aristide Briand[47]
|
Francja
|
Współtwórcy traktatu lokarneńskiego
|
|
Gustav Stresemann[48]
|
Niemcy
|
1927
|
|
Ferdinand Buisson[49]
|
Francja
|
Współzałożyciel i prezes Ligi Praw Człowieka
|
|
Ludwig Quidde[50]
|
Niemcy
|
Uczestnik wielu konferencji pokojowych
|
1928
|
Nie przyznano
|
1929
|
|
Frank Billings Kellogg[51]
|
Stany Zjednoczone
|
Współtwórca paktu Brianda-Kelloga
|
1930
|
|
Nathan Söderblom[52]
|
Szwecja
|
Twórca ruchu ekumenicznego
|
1931
|
|
Jane Addams[53]
|
Stany Zjednoczone
|
Przewodnicząca Women’s International League for Peace and Freedom
|
|
Nicholas Murray Butler[54]
|
Stany Zjednoczone
|
Propagator paktu Brianda-Kelloga
|
1932
|
Nie przyznano
|
1933
|
|
Norman Angell[55]
|
Wielka Brytania
|
Członek Komitetu Wykonawczego Ligi Narodów
|
1934
|
|
Arthur Henderson[56]
|
Wielka Brytania
|
Przewodniczący Konferencji Rozbrojeniowej Ligi Narodów
|
1935
|
|
Carl von Ossietzky[h][57]
|
Niemcy
|
Pacyfista i dziennikarz, więzień obozów koncentracyjnych
|
1936
|
|
Carlos Saavedra Lamas[58]
|
Argentyna
|
Przewodniczący Ligi Narodów, mediator w konflikcie między Paragwajem i Boliwią
|
1937
|
|
Robert Cecil[59]
|
Wielka Brytania
|
„Za jego wkład w prace Ligi Narodów”[19]
|
1938
|
|
Międzynarodowe Nansenowskie Biuro do spraw Uchodźców[60]
|
Szwajcaria
|
Organizacja międzynarodowa pomagająca uchodźcom założona przez Fridtjofa Nansena
|
1939
|
Nie przyznano
|
1940
|
Nie przyznano
|
1941
|
Nie przyznano
|
1942
|
Nie przyznano
|
1943
|
Nie przyznano
|
1944
|
|
Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża[61]
|
Szwajcaria
|
Za działalność na polu pomocy humanitarnej
|
1945
|
|
Cordell Hull[62]
|
Stany Zjednoczone
|
Jeden z głównych współorganizatorów ONZ
|
1946
|
|
Emily Greene Balch[63]
|
Stany Zjednoczone
|
Honorowa przewodnicząca Women’s International League for Peace and Freedom
|
|
John Mott[64]
|
Stany Zjednoczone
|
Przewodniczący Międzynarodowej Rady Misyjnej oraz sekretarz generalny Związku Chrześcijańskiej Młodzieży Męskiej
|
1947
|
|
Friends Service Council(inne języki)
oraz American Friends Service Committee(inne języki)[65]
|
Wielka Brytania
Stany Zjednoczone
|
Międzynarodowe organizacje pokojowe prowadzone przez kwakrów
|
1948
|
Nie przyznano
|
1949
|
|
John Boyd Orr[66]
|
Wielka Brytania
|
Sekretarz generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa
|
1950
|
|
Ralph Bunche[67]
|
Stany Zjednoczone
|
Za mediacje w Palestynie w 1948 roku
|
1951
|
|
Léon Jouhaux[68]
|
Francja
|
Członek zarządu Międzynarodowej Organizacji Pracy
|
1952
|
|
Albert Schweitzer[69]
|
Francja
|
Założyciel szpitala w Lambaréné w Gabonie
|
1953
|
|
George Marshall[70]
|
Stany Zjednoczone
|
Pomysłodawca Planu Marshalla, przewodniczący Amerykańskiego Czerwonego Krzyża
|
1954
|
|
Wysoki Komisarz Narodów Zjednoczonych do spraw Uchodźców[71]
|
Szwajcaria
|
Międzynarodowa organizacja pomocy założona przez ONZ
|
1955
|
Nie przyznano
|
1956
|
Nie przyznano
|
1957
|
|
Lester Pearson[72]
|
Kanada
|
Przewodniczący 7. sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ, za wprowadzenie sił pokojowych w czasie kryzysu sueskiego
|
1958
|
|
Dominique Pire[73]
|
Belgia
|
Założyciel i przewodniczący organizacji wspierającej uchodźców i przesiedleńców l’Europe du Cœur au Service du Monde
|
1959
|
|
Philip Noel-Baker[74]
|
Wielka Brytania
|
Za trwający przez całe życie wytężony wysiłek na rzecz międzynarodowego pokoju i współpracy
|
1960
|
|
Albert John Luthuli[75]
|
Południowa Afryka
|
Przewodniczący Afrykańskiego Kongresu Narodowego
|
1961
|
|
Dag Hammarskjöld[i][76]
|
Szwecja
|
Sekretarz generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych
|
1962
|
|
Linus Pauling[14]
|
Stany Zjednoczone
|
Za wysiłki na rzecz rozbrojenia i kampanię przeciwko próbom jądrowym
|
1963
|
|
Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża[77]
|
Szwajcaria
|
Za działalność na polu pomocy humanitarnej
|
|
Międzynarodowy Ruch Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca[78]
|
1964
|
|
Martin Luther King[79]
|
Stany Zjednoczone
|
Działacz na rzecz praw obywatelskich i zniesienia segregacji rasowej
|
1965
|
|
UNICEF[80]
|
Stany Zjednoczone
|
Międzynarodowa organizacja pomocy założona przez ONZ
|
1966
|
Nie przyznano
|
1967
|
Nie przyznano
|
1968
|
|
René Cassin[81]
|
Francja
|
Przewodniczący Europejskiego Trybunału Praw Człowieka
|
1969
|
|
Międzynarodowa Organizacja Pracy[82]
|
Szwajcaria
|
„Istnieje niewiele organizacji, którym udało się tak jak ILO przekształcić w czyn idee moralne, na których są zbudowane”[j]
|
1970
|
|
Norman Borlaug[83]
|
Stany Zjednoczone
|
Za prace w Międzynarodowym Ośrodku Uszlachetniania Kukurydzy i Pszenicy
|
1971
|
|
Willy Brandt[84]
|
Niemcy Zachodnie
|
Kanclerz Republiki Federalnej Niemiec, za Ostpolitik
|
1972
|
Nie przyznano
|
1973
|
|
Henry Kissinger[85]
|
Stany Zjednoczone
|
Za negocjacje w czasie konfliktu w Wietnamie
|
|
Lê Đức Thọ[k][15]
|
Wietnam Północny
|
1974
|
|
Eisaku Satō[86]
|
Japonia
|
„Za rezygnację z opcji atomowej dla Japonii i wysiłki na rzecz pojednania w regionie”[19]
|
|
Seán MacBride[87]
|
Irlandia
|
„Za duże zainteresowanie prawami człowieka”[19], współzałożyciel Amnesty International
|
1975
|
|
Andriej Sacharow[88]
|
Związek Radziecki
|
Za kampanię na rzecz praw człowieka
|
1976
|
|
Elisabeth Williams[89]
|
Wielka Brytania
|
Założycielki Północnoirlandzkiego Ruchu Pokoju (później przemianowanego na Wspólnotę Ludzi Pokoju)
|
|
Mairead Corrigan[90]
|
1977
|
|
Amnesty International[91]
|
Wielka Brytania
|
Międzynarodowa organizacja ochrony praw więźniów sumienia
|
1978
|
|
Anwar as-Sadat[92]
|
Egipt
|
„Za Porozumienie z Camp David”[19]
|
|
Menachem Begin[93]
|
Izrael
Polska
|
1979
|
|
Matka Teresa z Kalkuty[94]
|
Indie
|
„Założycielka Zgromadzenia Misjonarek Miłości pracującego wśród najbiedniejszych z biednych”[19]
|
1980
|
|
Adolfo Pérez Esquivel[95]
|
Argentyna
|
Działacz na rzecz praw człowieka
|
1981
|
|
Wysoki Komisarz Narodów Zjednoczonych do spraw Uchodźców[96]
|
Szwajcaria
|
Międzynarodowa organizacja pomocy założona przez ONZ
|
1982
|
|
Alfonso Robles[97]
|
Meksyk
|
Za działalność na rzecz rozbrojenia
|
|
Alva Myrdal[98]
|
Szwecja
|
1983
|
|
Lech Wałęsa[99]
|
Polska
|
„Lider związku zawodowego „Solidarność”
|
1984
|
|
Desmond Tutu[100]
|
Południowa Afryka
|
Za pokojową walkę z polityką apartheidu
|
1985
|
|
Lekarze Przeciw Wojnie Nuklearnej[101]
|
Stany Zjednoczone
|
Za zasługi na rzecz rozbrojenia
|
1986
|
|
Elie Wiesel[102]
|
Stany Zjednoczone
|
Przewodniczący amerykańskiej Presidential Commission on the Holocaust
|
1987
|
|
Óscar Arias Sánchez[103]
|
Kostaryka
|
„Za jego wysiłki na rzecz pokoju w Ameryce Środkowej, wysiłki, które doprowadziły do porozumienia podpisanego w Gwatemalii 7 sierpnia 1987 roku”
|
1988
|
|
Siły pokojowe ONZ[104]
|
ONZ
|
„Za ważny wkład w realizację jednego z podstawowych założeń ONZ”[105]
|
1989
|
|
Tenzin Gjaco[106]
|
Tybet
|
„Komitet pragnie podkreślić fakt, że w walce o wyzwolenie Tybetu Dalajlama konsekwentnie przeciwstawia się stosowaniu przemocy. Zamiast tego, opowiadał się za rozwiązaniami pokojowymi opartymi na tolerancji i wzajemnym szacunku w celu zachowania dziedzictwa historycznego i kulturalnego jego narodu”[107]
|
1990
|
|
Michaił Gorbaczow[108]
|
Związek Radziecki
|
„Za jego wiodącą rolę w procesie pokojowym charakteryzującym dzisiaj ważne części międzynarodowej społeczności”
|
1991
|
|
Aung San Suu Kyi[l][109]
|
Birma
|
„Za jej pokojową walkę o demokrację i prawa człowieka”
|
1992
|
|
Rigoberta Menchú Tum[110]
|
Gwatemala
|
„Za jej pracę na rzecz sprawiedliwości społecznej i pojednania etniczno-kulturowego opartego na poszanowaniu praw ludności tubylczej”
|
1993
|
|
Nelson Mandela[111]
|
Południowa Afryka
|
„Za ich wkład w pokojowe obalenie polityki Apartheidu i stworzenie fundamentów demokracji w Republice Południowej Afryki”
|
|
Frederik Willem de Klerk[112]
|
1994
|
|
Szimon Peres[113]
|
Izrael
Polska
|
„Za ich wysiłki na rzecz pokoju na Bliskim Wschodzie”
|
|
Icchak Rabin[114]
|
Izrael
|
|
Jasir Arafat[115]
|
Palestyna
|
1995
|
|
Józef Rotblat[116]
|
Polska
Wielka Brytania
|
„Za ich wysiłki na rzecz umniejszenia roli odgrywanej przez broń jądrową w polityce międzynarodowej i, w dłuższej perspektywie, do wyeliminowania takiej broni”
|
|
Konferencja Pugwash w Sprawie Nauki i Problemów Światowych[117]
|
Kanada
|
1996
|
|
Carlos Filipe Ximenes Belo[118]
|
Timor Wschodni
|
„Za ich pracę na rzecz sprawiedliwego i pokojowego rozwiązania konfliktu w Timorze Wschodnim”
|
|
José Ramos-Horta[119]
|
1997
|
|
Jody Williams[120]
|
Stany Zjednoczone
|
„Za wysiłki na rzecz zakazu stosowania i wyeliminowania min przeciwpiechotnych”
|
|
Międzynarodowa Kampania na rzecz Zakazu Min Przeciwpiechotnych[121]
|
1998
|
|
David Trimble[122]
|
Wielka Brytania
|
„Za ich wysiłki na rzecz znalezienia pokojowego rozwiązania konfliktu w Irlandii Północnej”
|
|
John Hume[123]
|
1999
|
|
Lekarze bez Granic[124]
|
Francja
|
„W uznaniu pionierskiej pracy tej organizacji na kilku kontynentach”
|
2000
|
|
Kim Dae-jung[125]
|
Korea Południowa
|
„Za jego prace na rzecz demokracji i praw człowieka w Korei Południowej i Wschodniej Azji, a szczególnie pokoju i pojednania z Koreą Północną”
|
2001
|
|
Kofi Annan[126]
|
Ghana
|
„Za ich pracę na rzecz lepiej zorganizowanego i bardziej pokojowego świata”
|
|
Organizacja Narodów Zjednoczonych[127]
|
Stany Zjednoczone
|
2002
|
|
Jimmy Carter[128]
|
Stany Zjednoczone
|
„Za dziesięciolecia jego niestrudzonych wysiłków w poszukiwaniu pokojowych rozwiązań konfliktów międzynarodowych, propagowania demokracji i praw człowieka i promowania rozwoju gospodarczego i socjalnego”
|
2003
|
|
Szirin Ebadi[129]
|
Iran
|
„Za jej wysiłki na rzecz demokracji i praw człowieka, zwłaszcza skupione na walce o prawa kobiet i dzieci”
|
2004
|
|
Wangari Maathai[130]
|
Kenia
|
„Za jej wkład w zrównoważony rozwój, demokrację i pokój”
|
2005
|
|
Międzynarodowa Agencja Energii Atomowej[131]
|
Austria
|
„Za ich wysiłki zapobiegające używaniu energii jądrowej do celów militarnych i gwarantujące użytkowanie jej dla celów pokojowych w sposób możliwie najbezpieczniejszy”
|
|
Muhammad el-Baradei[132]
|
Egipt
|
2006
|
|
Grameen Bank[133]
|
Bangladesz
|
„Za ich wysiłki na rzecz stworzenia warunków do ekonomicznego i społecznego rozwoju od podstaw”
|
|
Muhammad Yunus[134]
|
2007
|
|
Międzyrządowy Zespół ds. Zmian Klimatu[135]
|
Stany Zjednoczone
|
„Za ich wysiłki na rzecz budowy i upowszechniania wiedzy na temat zmian klimatu wynikających z działań człowieka i za stworzenie podstaw dla środków, które są niezbędne do walki z takimi zmianami.”
|
|
Al Gore[136]
|
2008
|
|
Martti Ahtisaari[137]
|
Finlandia
|
„Za jego ważne działania w celu rozwiązania konfliktów międzynarodowych, które podejmował na kilku kontynentach i przez ponad trzy dziesięciolecia”
|
2009
|
|
Barack Obama[138]
|
Stany Zjednoczone
|
„Za jego nadzwyczajne wysiłki na rzecz wzmocnienia międzynarodowej dyplomacji i współpracy między narodami”
|
2010
|
|
Liu Xiaobo[h][139]
|
Chiny
|
„Za jego długą i pokojową walkę o podstawowe prawa człowieka w Chinach”
|
2011
|
|
Ellen Johnson-Sirleaf[140]
|
Liberia
|
„Za ich pokojową walkę o bezpieczeństwo kobiet i o prawo kobiet do pełnego uczestnictwa w budowaniu pokoju”
|
|
Leymah Gbowee[141]
|
|
Tawakkul Karman[142]
|
Jemen
|
2012
|
|
Unia Europejska[143]
|
|
„Za ponad sześćdziesięcioletni wkład w rozwój pokoju i pojednania, demokracji i praw człowieka w Europie”
|
2013
|
|
Organizacja ds. Zakazu Broni Chemicznej[144]
|
Holandia[m]
|
„Za szeroko zakrojone wysiłki na rzecz wyeliminowania broni chemicznej”
|
2014
|
|
Kailash Satyarthi[145]
|
Indie
|
„Za ich walkę z ciemiężeniem dzieci i młodych ludzi oraz o prawo wszystkich dzieci do edukacji”
|
|
Malala Yousafzai[146]
|
Pakistan
|
2015
|
|
Tunezyjski Kwartet na rzecz Dialogu Narodowego[147]
|
Tunezja
|
„Za jego decydujący wkład w budowę pluralistycznej demokracji w Tunezji, po jaśminowej rewolucji 2011 roku”
|
2016
|
|
Juan Manuel Santos[148]
|
Kolumbia
|
„Za porozumienie pokojowe z FARC”
|
2017
|
|
Międzynarodowa Kampania na rzecz Zniesienia Broni Nuklearnej[149]
|
Szwajcaria
|
„Za swoją pracę w zwracaniu uwagi na katastrofalne konsekwencje humanitarne użycia broni jądrowej i ogromne wysiłki na rzecz wprowadzenia popartego traktatem zakazu posiadania takiej broni”
|
2018
|
|
Denis Mukwege[150]
|
Demokratyczna Republika Konga
|
„Za wysiłki mające na celu zaprzestanie używania przemocy seksualnej jako narzędzia wojny i konfliktów zbrojnych”
|
|
Nadia Murad[151]
|
Irak
|
2019
|
|
Abiy Ahmed Ali[152]
|
Etiopia
|
„Za wysiłki w celu osiągnięcia pokoju i międzynarodowej współpracy, w szczególności za jego decydującą inicjatywę, by rozwiązać konflikt na granicy z sąsiadującą Erytreą.”
|
2020
|
|
Światowy Program Żywnościowy[153]
|
Włochy
|
„Za wysiłki w celu zwalczania głodu, za wkład w polepszanie warunków dla pokoju na obszarach dotkniętych konfliktem i za bycie siłą napędową wysiłków mających na celu zapobieganie użycia głodu jako broni w wojnach i konfliktach.”
|
2021
|
|
Maria Ressa[154]
|
Filipiny
|
„Za ich wysiłki na rzecz ochrony wolności słowa, która jest warunkiem wstępnym demokracji i trwałego pokoju.”
|
|
Dmitrij Muratow[154]
|
Rosja
|
2022
|
|
Aleś Bialacki[155]
|
Białoruś
|
za dokumentowanie zbrodni wojennych, łamania praw człowieka i nadużyć władzy.
|
|
Stowarzyszenie Memoriał[155]
|
Rosja
|
|
Centrum Wolności Obywatelskich[155]
|
Ukraina
|
2023
|
|
Narges Mohammadi[156]
|
Iran
|
za walkę z uciskiem kobiet w Iranie oraz walkę na rzecz promowania praw człowieka i wolności dla wszystkich
|