Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Loreta (Praga)

Loreta
Ilustracja
Loreta. Widok z Loretánskégo náměstí
Państwo

 Czechy

Miejscowość

Praga

Wyznanie
Kościół
Położenie na mapie Pragi
Mapa konturowa Pragi, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Loreta”
Położenie na mapie Czech
Mapa konturowa Czech, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Loreta”
50°05′22″N 14°23′31″E/50,089444 14,391944
Strona internetowa

Loreta – kompleks barokowych budynków sakralnych usytuowany na Hradczanach, w Pradze.

Dziedziniec Lorety. Widoczna fontanna z grupą rzeźb przedstawiających zmartwychwstanie Jezusa oraz domek loretański

Kamień węgielny pod budowę położono 3 czerwca 1626. Fundatorem była czeska baronowa Katarzyna z Lobkovic. Centralnym elementem kompleksu jest domek loretański projektu włoskiego architekta Giovanniego Orsi, konsekrowany 25 marca 1631. Początkowo zewnętrzne ściany były pokryte malowidłami. Dopiero w drugiej połowie XVII wieku ufundowane zostały przez hrabinę Elżbietę Apollonię Kolowrat, obecne do dziś rzeźbione panele[1].

Domek loretański jest usytuowany na wewnętrznym dziedzińcu otoczonym piętrowymi arkadami. W przebiegu arkad znajduje się skarbiec, kościół Narodzenia Pana oraz liczne kaplice[2].

Jednym z obiektów należących do skarbu Lorety jest XVII-wieczna, wykonana w Wiedniu monstrancja wysadzana 6222 diamentami. Nie jest już ona wykorzystywana podczas nabożeństw (ostatni raz użyto jej podczas mszy jesienią 1999 roku)[3].

Do atrakcji Lorety należy m.in. carillon, którego autorem jest Claude Fremy (wykonany w latach 1683–1691), podarowany przez kupca Eberharda von Glauchau. Pierwszy raz carillon zagrał w Pradze 15 sierpnia 1695[4].

Ze względu na obecność domku loretańskiego Loreta jest popularnym miejscem pielgrzymkowym.

Przypisy

  1. ↑ Santa casa. [dostęp 2010-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (14 lutego 2010)]. (ang.).
  2. ↑ The arcades with chapels. [dostęp 2010-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (25 lipca 2009)]. (ang.).
  3. ↑ Treasury. [dostęp 2010-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (25 lipca 2009)]. (ang.).
  4. ↑ Carillon. [dostęp 2010-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (3 lutego 2010)]. (ang.).

Bibliografia
Kembali kehalaman sebelumnya