Ludmiła Masłakowa

Ludmiła Masłakowa
Людмила Маслакова
Data i miejsce urodzenia	26 lutego 1952 ; Astrachań
Wzrost	175 cm
Dorobek medalowy
	Reprezentacja ZSRR
	Igrzyska olimpijskie
	Mistrzostwa Europy
	Europejskie igrzyska juniorów
	Uniwersjada
	Odznaczenia

Ludmiła Iljiniczyna Masłakowa (ros. Людмила Ильинична Маслакова, z domu Żarkowa ros. Жаркова; ur. 26 lutego 1952 w Astrachaniu^[1]) – rosyjska lekkoatletka reprezentująca Związek Radziecki, sprinterka, trzykrotna medalistka olimpijska oraz mistrzyni Europy.

Zdobyła trzy złote medale na europejskich igrzyskach juniorów 1968 w Lipsku: w biegu na 100 metrów, biegu na 200 metrów i w sztafecie 4 × 100 metrów^[2].

Na igrzyskach olimpijskich w 1968 w Meksyku zdobyła wraz z koleżankami brązowy medal w sztafecie 4 × 100 metrów (sztafeta radziecka biegła w składzie: Żarkowa, Galina Bucharina, Wira Popkowa i Ludmiła Samotiosowa). Startowała również w biegu na 100 metrów, ale odpadła w ćwierćfinale^[1]. Nie zdobyła medalu na mistrzostwach Europy juniorów w 1970 w Paryżu; zajęła 6. miejsce w biegu na 200 metrów oraz 4. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów^[3]. Była członkinią zwycięskiej sztafety 4 × 100 metrów na uniwersjadzie w 1970 w Turynie. W biegu na 100 metrów odpadła w półfinale^[4].

Zdobyła brązowy medal w sztafecie 4 × 100 metrów na mistrzostwach Europy w 1971 w Helsinkach (w składzie: Żarkowa, Bucharina, Marina Sidorowa i Nadieżda Biesfamilna). W biegu na 100 metrów odpadła w półfinale^[5]. Na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium odpadła w półfinale biegu na 100 metrów, a w sztafecie 4 × 100 metrów zajęła w finale 5. miejsce^[1]. Ponownie zwyciężyła w sztafecie 4 × 100 metrów, a także zajęła 5. miejsce w biegu na 100 metrów na uniwersjadzie w 1973 w Moskwie^[4]. Zajęła 5. miejsce w biegu na 60 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1974 w Göteborgu^[6]. Na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie zajęła 4. miejsca zarówno w biegu na 100 metrów, jak i na 200 metrów^[7]. Odpadła w półfinale biegu na 60 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1975 w Katowicach^[8].

Zwyciężyła w biegu na 100 metrów oraz w sztafecie 4 × 100 metrów na Uniwersjadzie w 1975 w Rzymie^[9]. Ponownie odpadła w półfinale biegu na 60 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1976 w Monachium^[10].

Zdobyła brązowy medal w sztafecie 4 × 100 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu (sztafeta biegła w składzie: Tetiana Proroczenko, Masłakowa, Biesfamilna i Wiera Anisimowa). Indywidualnie nie udało jej się wejść do finału; odpadła w półfinale na 100 metrów i w ćwierćfinale na 200 metrów^[1]. Po raz czwarty zwyciężyła w sztafecie 4 × 100 metrów oraz zjęła 4. miejsce w biegu na 100 metrów na Uniwersjadzie w 1977 w Sofii^[11].

Na mistrzostwach Europy w 1978 w Pradze zdobyła złoty medal w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Anisimowa, Masłakowa, Ludmiła Kondratjewa i Ludmiła Storożkowa), a także brązowy medal w biegu na 100 metrów^[12]. Odpadła w półfinale biegu na 60 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1979 w Wiedniu^[13].

Na igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie zdobyła wraz z koleżankami srebrny medal w sztafecie 4 × 100 metrów (sztafeta biegła w składzie: Wiera Komisowa, Masłakowa, Anisimowa i Natalja Boczina). W biegu na 200 metrów odpadła w półfinale^[1].

Masłakowa była mistrzynią ZSRR w biegu na 100 metrów w latach 1975–1977 i na 200 metrów w 1978 i 1980^[14].

Ustanawiała rekordy ZSRR w biegu na 100 metrów (dwukrotnie, do wyniku 11,29 s 25 czerwca 1977 w Karl-Marx-Stadt), na 200 metrów (22,62 s 17 września 1978 w Tbilisi) i ośmiokrotnie w sztafecie 4 × 100 metrów (do 42,10 s 10 sierpnia 1980 w Moskwie)^[15].

Rekordy życiowe Masłakowej^[1]: