MQM-105 Aquila (Eagle) – taktyczny, bezzałogowy aparat latający (UAV - Unmanned Aerial Vehicle) opracowany przez amerykańską firmę Lockheed Missiles and Space Company.
Historia
Aquila był pierwszym amerykańskim małym aparatem bezzałogowym przeznaczonym do wskazywania celów. Opracowaniem jego konstrukcji zajął się Lockheed na początku lat 70. XX wieku. Początkowo oznaczony jako Little R miał być odpowiedzią wytówrni na zapotrzebowanie US Army na mały i tani bezpilotowy samolot służący celom rozpoznawczym, wskazywaniu celów artylerii, zdolnym do przekazywania rejestrowanych obrazów w czasie rzeczywistym do stanowiska kontroli na ziemi. Wstępny projekt spełniał wszystkie stawiane wymagania z wyjątkiem jednego, nie był tani. W 1974 roku armia amerykańska i Lockheed podpisały porozumienie o dalszej współpracy w celu stworzenia odpowiedniego aparatu. Bazując na wcześniejszych pracach, w 1975 roku Lockheed zaprojektował XMQM-105A, który odbył swój pierwszy lot w tym samym roku. Dalsze prace doprowadziły do powstania wersji YMQM-105A, który swój pierwszy lot odbył w lipcu 1982 roku. Na przełomie 1986 i 1987 roku Aquila przeszedł testy operacyjne, które zakończyły się pomyślnie, jednak wzrastające wymagania jakie stawiała armia, które doprowadzały do znaczącego wzrostu kosztów doprowadziły do anulowania całego programu w 1987 roku. Lockheed promował swój produkt na rynkach zagranicznych jako Altair ale również bez sukcesów.
Konstrukcja
MQM-105 został wykonany z kompozytów kevlarowo-epoksydowych. Napęd stanowi dwusuwowy, dwucylindrowy silnik tłokowy napędzający dwułopatowe, obudowane śmigło pchające umieszczone z tyłu kadłuba. Samolot pozbawiony jest usterzenia pionowego, posiada bardzo spłaszczony kadłub. Na pokładzie znajdowała się kamera telewizyjna pracująca w świetle dziennym, kamera FLIR (Forward Looking Infra Red - obserwacja przedniej półsfery w podczerwieni) oraz laserowy system oznaczania celów. Aparat startował z wyrzutni, lądowanie odbywało w sieci rozpinanej na specjalnie przeznaczonym do tego samochodzie, w przypadkach awaryjnych mógł być również użyty spadochron znajdujący się na pokładzie. Sterowanie aparatu odbywało się ze stanowiska naziemnego.
Bibliografia
- Eugeniusz Sobecki, Małe bezpilotowe statki latające, "Lotnictwo", nr 6 (1993), s. 12-15, ISSN 0867-6763.
Linki zewnętrzne
