Mięsień marszczący brwi

Mięsień marszczący brwi (łac. musculus corrugator supercilii) – w anatomii człowieka niewielki, wąski, parzysty mięsień wyrazowy głowy, należący do grupy mięśni otoczenia szpary powiek, położony bocznie od nasady nosa^[1]. Przyczep początkowy ma na części nosowej kości czołowej, następnie włókna biegną lekko ku górze i odśrodkowo, krzyżując od spodu włókna mięśnia okrężnego oka, brzuśca czołowego mięśnia potyliczno-czołowego oraz częściowo mięśnia podłużnego. Przyczep końcowy znajduje się w skórze powyżej brwi^[1].

Unerwiony jest przez gałązki skroniowe od nerwu twarzowego (VII)^[1], a unaczyniony zazwyczaj przez tętnicę nadbloczkową.

Oba mięśnie marszczące brwi działają zazwyczaj jednocześnie. Skurcz tego mięśnia pociąga skórę nieco w dół, lecz przede wszystkim dośrodkowo. W ten sposób między brwiami, na nasadzie nosa, powstają dwa lub trzy pionowe fałdy (za fałdy poziome odpowiada mięsień potyliczno-czołowy). W mimice twarzy odpowiada to złości, zniecierpliwieniu lub cierpieniu (tzw. brew Laokoona). Nie zawsze jednak jego czynność ma związek z emocjami. Wytworzony przez niego fałd skórny na nasadzie nosa chroni także oczy na przykład przed ostrym światłem padającym z góry^[1].

• Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka t. III wyd. VII, Warszawa 1998, Wydawnictwo Lekarskie PZWL ISBN 83-200-2171-5