Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Oliwkowate

Oliwkowate
Ilustracja
Oliwka europejska
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

jasnotowce

Rodzina

oliwkowate

Nazwa systematyczna
Oleaceae Hoffmanns. & Link
Fl. Portug. 1: 385. 1813-1820

Oliwkowate (Oleaceae Hoffmanns. & Link) – rodzina roślin z rzędu jasnotowców (Lamiales). Należy do niej około 615 gatunków drzew, krzewów i lian zebranych w 24 rodzaje[2]. Zasięg geograficzny rodziny obejmuje wszystkie kontynenty z wyjątkiem Oceanii[3], obszarów polarnych i znajdujących się pod wpływem klimatu kontynentalnego w północnej Azji i Ameryce Północnej[2] oraz wielkich pustyń[4]. Występują zarówno w strefie klimatu umiarkowanego, jak i zwrotnikowego[4], przy czym obszar największego zróżnicowania stanowi Azja[5].

Do rodziny należy wiele ważnych roślin użytkowych lub ozdobnych. Ze względu na pachnące kwiaty i olejki uprawia się jaśmin, jako krzewy ozdobne sadzi się również krzewy m.in. z rodzajów forsycja, ligustr, lilak i fontanezja. Cenionego drewna dostarczają drzewa z rodzaju jesion oraz oliwka. Oliwka europejska należy do najstarszych roślin uprawnych – z jej owoców pozyskuje się olej oliwkowy[3]. Rośliny te odgrywają istotną rolę w ekosystemach m.in. wytwarzając owoce i liście stanowiące pokarm wielu gatunków. Tylko z jednym z przedstawicieli, jesionem wyniosłym, związanych jest ok. tysiąca gatunków grzybów, owadów i ptaków[6].

Forsycja pośrednia

Morfologia

Pokrój
Drzewa osiągające ok. 40 m wysokości (jesion wyniosły)[3], krzewy i liany (Jasminum i Myxopyrum osiągają do kilkunastu m wysokości). Rodzaje Menodora i Dimetra obejmują także byliny z drewniejącą szyją korzeniową[7].
Liście
Naprzeciwległe (z wyjątkiem Jasminum sect. Alternifolia). Pojedyncze i nieparzysto pierzasto złożone[7], bez przylistków[3]. Blaszka liściowa całobrzega do piłkowanej[2].
Kwiaty
Zebrane najczęściej w grona złożone, rzadziej pojedyncze, kłosy i wierzchotki. Kwiaty są jedno- lub obupłciowe (rośliny jednopienne i dwupienne[8]). Kielich jest drobny lub całkiem zredukowany, dzwonkowaty, składa się zwykle z 4 działek (u Jasminum do 15). Płatki korony są najczęściej cztery i u nasady zrastają się lejkowato lub dzwonkowato[7][3]. Czasem podzielone są głęboko i wówczas wyglądają pozornie na wolne, czasem też korony brak[8]. Pręciki są dwa (rzadko cztery), rozchodzące się na boki. Ich krótkie nitki wyrastają z podstawy zalążni lub z rurki korony. Łącznik jest wydłużony. Zalążnia jest górna i dwukomorowa, w każdej komorze rozwija się 1, 2, 4 lub u Forsythia więcej zalążków[7][3]. Szyjka słupka jest jedna (czasem jej brak) i zwykle krótka. Znamię zgrubiałe, główkowate lub dwudzielne[8].
Owoce
Torebki pękające szparami, jagody i pestkowce. U Fraxinus i Fontanesia owocem jest skrzydlak[3]. Nasiona zazwyczaj posiadają bielmo. Zarodek jest duży i prosty[8].
Jaśmin lekarski

Systematyka

Pozycja systematyczna według APweb (aktualizowany system APG IV z 2016)

Na podstawie analiz molekularnych rodzina uznawana jest za grupę siostrzaną względem rodziny Carlemanniaceae[7][2]. Do synapomorfii łączących te rodziny należą: czterokrotne kwiaty, dwa pręciki, trójbruzdowe ziarna pyłku (tricolpate), maczugowate znamię, trwały endotel (epiderma integumentu)[9]. Obie te rodziny stanowią z kolei grupę siostrzaną niemal wszystkich pozostałych jasnotowców Lamiales, wyjątkiem jest zajmująca bazalną pozycję monotypowa rodzina Plocospermataceae[2].

jasnotowce

Plocospermataceae





Carlemanniaceae



Oleaceae oliwkowate





Tetrachondraceae





Peltantheraceae




Calceolariaceae



Gesneriaceae ostrojowate






Plantaginaceae babkowate




Scrophulariaceae trędownikowate




Stilbaceae





Byblidaceae byblisowate



Linderniaceae linderniowate






Pedaliaceae połapkowate, sezamowate



Martyniaceae martyniowate



Acanthaceae akantowate





Bignoniaceae bignoniowate






Schlegeliaceae



Lentibulariaceae pływaczowate





Thomandersiaceae



Verbenaceae werbenowate






jasnotowate Lamiaceae




Mazaceae




Phrymaceae




paulowniowate Paulowniaceae



zarazowate Orobanchaceae

















Podział rodziny

Jesion wyniosły
Ligustr pospolity
Lilak pospolity

Rodzina dzielona jest na 5 plemion do których należą 24 rodzaje z 615 gatunkami[2][10][11]. Podział na 5 plemion i dodatkowo 4 podplemiona w obrębie największego z nich (Oleeae) potwierdzony został jako trafny w analizach filogenetycznych, bazujących na badaniach molekularnych[6]. Klad bazalny w obrębie rodziny stanowi plemię Myxopyreae, kolejno oddzielały się następnie Forsythieae, Fontanesieae, Jasmineae i Oleeae. W obrębie plemienia Oleeae pozycję bazalną zajmuje podplemię Schreberinae (z parafiletycznym rodzajem Schrebera i zagnieżdżonym w nim Comoranthus), następnie Ligustrinae (także z parafiletycznym rodzajem Syringa i zagnieżdżonym w nim Ligustrum), Fraxinae (monotypowe z rodzajem Fraxinus) i Oleinae z pozostałymi rodzajami, z których szereg okazało się być polifiletycznymi (np. Chionanthus, Olea, Osmanthus, Nestegis)[6].

Plemię Myxopyreae Boerlage
Plemię Fontanesieae L. Johnson
Plemię Forsythieae L. Johnson
Plemię Jasmineae Lamarck & de Candolle
Plemię Oleeae Dumortier

Przypisy

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. a b c d e f g Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2016-12-30] (ang.).
  3. a b c d e f g Wielka Encyklopedia Przyrody. Rośliny kwiatowe. Warszawa: Muza SA, 1998, s. 153-159. ISBN 83-7079-778-4.
  4. a b Maarten J. M. Christenhusz, Michael F. Fay, Mark W. Chase: Plants of the World: An Illustrated Encyclopedia of Vascular Plants. Richmond, Chicago: Kew Publishing, The University of Chicago Press, 2017, s. 114. ISBN 978-1842466346.
  5. David J. Mabberley, Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 545-547, DOI10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200.
  6. a b c Dupin, J.; Raimondeau, P.; Hong-Wa, C.; Manzi, S.; Gaudeul, M.; Besnard, G.. Resolving the Phylogeny of the Olive Family (Oleaceae): Confronting Information from Organellar and Nuclear Genomes. „Genes”. 11, 12, s. 1508, 2020. DOI: 10.3390/genes11121508. 
  7. a b c d e Heywood V. H., Brummitt R. K., Culham A., Seberg O.: Flowering plant families of the world. Ontario: Firely Books, 2007, s. 234. ISBN 1-55407-206-9.
  8. a b c d B. Pawłowski (red.): Flora Polska. Rośliny naczyniowe Polski i ziem ościennych. T. XI. PAN, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1967, s. 261.
  9. Jan Thomas Johansson: PLANTAGINALES Juss. ex Bercht. et J. Presl. [w:] The Phylogeny of Angiosperms [on-line]. angio.bergianska.se. [dostęp 2016-01-02].
  10. Family: Oleaceae Hoffmanns. & Link, nom. cons.. [w:] GRIN [on-line]. USDA.gov. [dostęp 2016-12-30].
  11. List of Genera in OLEACEAE, [w:] Vascular plant families and genera, Kew Gardens & Missouri Botanical Garden [dostęp 2016-12-30] (ang.).
Kembali kehalaman sebelumnya