Park Narodowy Nevado del Huila

Park Narodowy Nevado del Huila

Parque nacional natural
Nevado del Huila

Wulkan Nevado del Huila
park narodowy
Państwo	Kolumbia
Położenie	departament Tolima, departament Cauca, departament Huila
Data utworzenia	5 lutego 1977
Powierzchnia	1638,42 km²
Ochrona	kategoria IUCN – II (park narodowy)
Położenie na mapie Kolumbii Park Narodowy Nevado del Huila
2°56′00″N 76°02′00″W/2,933333 -76,033333
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Park Narodowy Nevado del Huila (hiszp. Parque nacional natural Nevado del Huila) – park narodowy w Kolumbii położony w departamentach Tolima, Cauca i Huila. Został utworzony 5 lutego 1977 roku i zajmuje obszar 1638,42 km². Od 1979 roku wraz z Parkiem Narodowym Puracé i Parkiem Narodowym Cueva de los Guácharos tworzy rezerwat biosfery UNESCO o nazwie „Cinturón Andino”. W 2005 roku park został zakwalifikowany przez BirdLife International jako ostoja ptaków IBA. Na północ od niego znajduje się Park Narodowy Las Hermosas-Gloria Valencia de Castaño^{[1][2][3][4][5]}.

Park obejmuje fragment Kordyliery Środkowej, w dorzeczach rzek Cauca i Magdalena, na wysokościach od 2600 do 5364 m n.p.m. W środkowej części parku znajduje się najwyższy szczyt Kordyliery Środkowej, czynny wulkan Nevado del Huila (5364 m n.p.m.). Na najniżej położonej części parku rośnie tropikalny wilgotny las górski. Wyżej występuje paramo. Najwyższą część pokrywają lodowce i wieczny śnieg^[3][2][6].

Średnia roczna temperatura w parku wynosi w zależności od wysokości od +3 °C do +13 °C, a średnie roczne opady od 1000 mm do 2800 mm^[7].

W parku rosną m.in. narażone na wyginięcie (VU): Retrophyllum rospigliosii, Cedrela montana, Ceroxylon quindiuense i Aniba perutilis^[2][8].

W parku występuje 28 gatunków ssaków, 237 gatunków ptaków, 8 gatunków płazów i 23 gatunki gadów^[5].

Z ssaków żyje tu zagrożony wyginięciem (EN) tapir górski, narażone na wyginięcie (VU) andoniedźwiedź okularowy, mazama karłowata i ocelot tygrysi, a także m.in.: pudu północny, ocelot wielki, oposik wenezuelski, ostronosek górski, pakarana Branickiego, miękkokolec białoogonowy, mulak białoogonowy^[8][2].

Ptaki tu występujące to narażone na wyginięcie (VU) kondor wielki, kacykarz i stokówka rdzawoczelna, a także m.in.: krogulczyk kryzowany, złotopiórka, andotukan niebieski, kusaczka rdzawo-szara, andowiec rdzawobrzuchy, ziarnołusk maskowy^[8][2].